آيه: 57 وَظَلَّلْنَا عَلَيْكُمُ الْغَمَامَ وَأَنزَلْنَا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَى كُلُواْ مِن طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَـكِن كَانُواْ أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ - تفسیر نور سوره البقره نسخه متنی

آيه: 57 وَظَلَّلْنَا عَلَيْكُمُ الْغَمَامَ وَأَنزَلْنَا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَى كُلُواْ مِن طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَـكِن كَانُواْ أَنفُسَهُمْ يَظْلِمُونَ

ترجمه

و ابر را بر شما سايبان ساختيم و منّ و سَلوى بر شما نازل كرديم (و گفتيم:) از نعمت هاى پاكيزه اى كه به شما روزى داديم بخوريد، (ولى شما با بهانه جويى هاى خود،كفران نعمت كرديد. بدانيد كه) آنها به ما ستم نكردند، بلكه به خودشان ستم نمودند.

نكته ها

پس از نجات بنى اسرائيل از سلطه ى فرعون، به آنان دستور داده شد كه وارد سرزمين فلسطين شوند. آنها به بهانه ى اينكه در آنجا افراد ستمگرى هستند، سرپيچى كرده و به موسى گفتند: با خدايت به جنگ آنان برو، ما همين جا نشسته ايم. قهر خداوند آنها را فراگرفت و مدّت چهل سال در بيابانِ تيه ماندگار شدند، ولى خداوند در آنجا نيز براى آنان ابرها را چون سايه بان قرار داد و دو نوع غذاى طبيعى و گوارا به نام هاى مَنّ و سَلوى ، در دسترس آنان گذاشت.

غَمام به ابر بى باران گفته مى شود كه فقط سايه ايجاد مى كند، ابرهاى باران دار را سحاب، غيم ومزن مى گويند. مَنّ، به شيره ى مخصوص درختان كه چون قطره بر روى آنها مى نشيند، گفته مى شود كه همان صَمغ است وبرخى به معنى عسل وقارچ گرفته اند. سَلوى به پرندگانى مخصوص كه شبيه كبوترند مى گويند.

پيام ها

1- ابر و باد و باران، به فرمان خداوند هستند. ظلّلنا عليكم الغمام

2- رازق بودن خداوند، محدود به شرائط خاصّى نيست. در بيابان بى آب و علف هم، رزق طبيعى مى فرستد. وانزلنا عليكم المنّ والسّلوى

3- خداوند، رزق انسان را از حلال و پاكيزه مقدّر كرده است. طيّبات ما رزقناكم

4- تخلّف از فرامين الهى، ظلم بر خويشتن است. انفسهم يظلمون