اى كسانى كه ايمان آورده ايد! بخشش هاى خود را با منّت وآزار باطل نسازيد، همانند كسى كه مال خود را براى خودنمايى به مردم، انفاق مى كند و ايمان به خدا و روز رستاخيز ندارد. پس مثالاو همچون مَثل قطعه سنگ صافى است كه بر روى آن (قشر نازكى از) خاك باشد (و بذرهاي ى در آن افشانده شود) پس رگبارى به آن رسد (و همه خاك ها و بذرها را بشويد) و آن سنگ را صاف (و خالى از خاك و بذر) رها كند! (رياكاراننيز) از دستاوردشان، هيچ بهره اى نمى برند وخداوند گروه كافران را هدايت نمى كند.
نكته ها
اين آيه نيز تشبيهى را با خود دارد و نمايانگر باطن اشخاصى است كه به قصد ريا و تظاهر انفاق مى كنند. ظاهر عمل اينان همچون خاك، نرم ولى باطن آن چون سنگ، سفت است كه قابليّت نفوذ ندارد. به خاطر سفتى و سختى دلهاى سنگين شان، از انفاق خود بهره اى نمى برند.
پيام ها
1- منّت گذارى و آزار فقير، پاداش انفاق و صدقات را از بين مى برد. لا تبطلوا 2- ريا، نشانه عدم ايمان واقعى به پروردگار وقيامت است. ينفق ماله رئاء النّاس و لايؤمن باللّه 3- انفاق مهم نيست، انگيزه و روحيّه ى انفاق كننده مهم است. رئاء الناس 4- اعمال شخص منّت گذار، رياكار وكافر، تباه است. كلمه ى فمثله قابل تطبيق با هر سه گروه است. 5 - رياكار، عاقبت رسوا مى شود و حوادث، كاشف حقايق است. فتركه صلداً 6- رياكار نه تنها از پاداش آخرت محروم است، بلكه رشد روحى را نيز كسب نكرده است. لا يقدرون على شيى ء 7- منّت گذار ورياكار، در مدار كفر ومورد تهديد قرار مى گيرد. لايهدى القوم الكافرين
لطفا منتظر باشید ...
