آيه: 200 فَإِذَا قَضَيْتُم مَّنَاسِكَكُمْ فَاذْكُرُواْ اللّهَ كَذِكْرِكُمْ آبَاءكُمْ أَوْ أَشَدَّ ذِكْرًا فَمِنَ النَّاسِ مَن يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا وَمَا لَهُ فِي الآخِرَةِ مِنْ خَلاَقٍ
ترجمه
پس چون مناسك (حج) خود را انجام داديد، خدا را ياد كنيد، همانگونه كه پدران خويش را ياد مى كنيد، بلكه بيشتر و بهتر از آن. پس بعضى از مردم كسانىهستند كه مى گويند: خداوندا! به ما در دنيا عطا كن. آنان در آخرت بهره اى ندارند.نكته ها
گروهى از اهل مكّه، بعد از پايان مراسم حج در محلّى اجتماع كرده و با ياد كردن پدران و نياكان خود به آنان افتخار و مباهات مى كردند. قرآن دستور مى دهد به جاى تفاخر به پدران و نياكان، خدا را ياد كنيد (588) و از نعمت ها و توفيقات او سخن بگوييد و در اين كا ر جدّى تر باشيد. ياد هر كس يا هر چيز، نشانه ى حاكميّت آن بر فكر انسان است. كسى كه ياد نياكان را دارد و به آنان افتخار مى كند، فكر و فرهنگ آنان را پذيرفته است و اين يادكرد مى تواند فرهنگ جاهلى را بر جامعه حاكم كند. به همين دليل حضرت موسى گفت: من گوساله طلائى و پر قيمت سامرى را آتش مى زنم و خاكسترش را به دريا مى ريزم. زيرا تماشاى آن، فرهنگ و تفكّر شرك را در انسان زنده مى كند.پيام ها
1- جهت دهى به ايام فراغت، يكى از وظايف مربّى است. فاذا قضيتم...فاذكروا اللَّه 2- ياد خدا، هم از نظر كمّيت بايد كثير باشد؛ واذكروا اللّه كثيراً و هم از نظر كيفيّت، عاشقانه و خالصانه. اشدّ ذكراً 3- سطحى نگر نباشيم. گروهى در بهترين زمان ها و مكان ها، تنها دعاى آنها رسيدن به زندگى كوتاه مادّى است. ربّنا اتنا فى الدنيا وما له فى الاخرة من خلاق588-جمعه، 10.