لطفا منتظر باشید ...
آيه: 46 الَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُم مُّلاَقُو رَبِّهِمْ وَأَنَّهُمْ إِلَيْهِ رَاجِعُونَ
ترجمه
(خاشعان) كسانىهستند كه به (قيامت و) ملاقات (با حساب) پروردگارشان و بازگشت به او ايمان دارند.نكته ها
لقاء به معنى ديدن نيست، بلكه به معنى حضور است. چنانكه اگر شخصى نابينا به حضور كسى برود، مى گويد با او ملاقات كردم، گرچه او را نديده است. صاحب مجمع البيان نيز مى گويد: مراد از لقاى پروردگارش، ملاقات با پاداش و كيفر خداست. شايد مراد از ملاقات پروردگار، همان حالت عرفانى باشد كه خاشعان در نماز پيدا مى كنند، زيرا نماز حضور در برابر خداست. اگر ظنّ و گمان در برابر علم باشد، مورد انتقاد است؛ مالهم به من علم ان يتّبعون الاّ الظنّ (314) امّا اگر مراد از گمان، اطمينان باشد ارزش است، گرچه يقين قوى نباشد. چنانكه خداوند نيز از رزمندگان شجاع و مخلص، به صاحبان گمان تعبير نموده است: قال الذ ّين يظنّون انّهم ملاقوا اللّه كم من فئة قليلة غلبت فئةً كثيرةً (315)پيام ها
1- گمان به وجود قيامت هم، براى كنترل رفتارها كافى است. يظنّون انّهم ملاقوا... 2- خاشع، در نماز احساس ملاقات با خداوند را دارد. الخاشعين الّذين يظنّون انّهم ملاقوا ربّهم314-سجده، 24.
315-نجم، 28.
