و كسانى از شما كه مى ميرند و همسرانى باقى مى گذارند، آن زنان بايد چهار ماه و ده روز خويشتن را در انتظار نگاه دارند و چون به پايان مهلت (عدّه)شان رسيدند، گناهى بر شما نيست در آنچه(مى خواهند) درباره ى خودشان به طور شايسته انجام دهند. (و با مرد دلخواه خوداز دواج كنند.) و خداوند به آنچه عمل مى كنيد آگاه است.
نكته ها
در تفسير الميزان، گزارشى از عقايد اقوام و ملل مختلف، در مورد زنانى كه شوهران خود را از دست مى دهند، آمده است. در آنجا مى خوانيم: برخى اقوام معتقد بودند كه بايد بعد از مرگ شوهر، زن را زنده بسوزانند. و برخى ديگر مى گفتند كه او را به همراه شوهر، زنده در ز ير خاك دفن كنند. بعضى از اقوام براى هميشه ازدواج مجدّد همسر را ممنوع مى دانستند. و برخى زودتر از يك سال ويا نه ماه را مجاز نمى دانستند. در ميان بعضى از اقوام رايج بود كه اگر مرد وصيّت كند، بايد تا آن مدّت كه وصيّت كرده همسرش ازدواج نكند و برخى نيز از همان لحظه مرگ، ازدواج مجدّد را مجاز مى دانستند. در ميان اين عقايد انحرافى كه افراط و تفريط در آنها نمايان است، اسلام نظريه خود را مبنى بر نگاه داشتن عدّه وسپس اجازه ازدواج با مرد دلخواه را در چارچوب شايستگى و معروف بودن، ارائه داده است. در مدّت چهار ماه و ده روز عدّه ى وفات، روشن مى شود كه آيا زن باردار است يا نه. به علاوه اگر زن بعد از فوت شوهر بلافاصله با مرد ديگرى ازدواج كند، احساسات و عواطف بستگان شوهرِ قبل جريحه دار مى شود.البته اين مدّت در مورد زنانِ غير باردار است و زنان باردار بايد تا وقت وضع حمل عدّه نگهدارند. قرآن در بيشتر موارد مربوط به ازدواج، كلمه ى معروف را بكار برده است. اين نشان دهنده ى آن است كه اساس هرگونه تصميم بايد عاقلانه و شرع پسند باشد.
پيام ها
1- مرگ، نابودى نيست، بلكه بازپس گرفتن كامل روح از جسم است. كلمه توفّى به معناى گرفتن كامل است. يتوفّون منكم 2- زن، به محض فوت شوهرش، حقّ ازدواج با ديگرى را ندارد. يتربّصن بانفسهنّ 3- بستگان شوهر، حقّ دخالت در تصميمات زنان بيوه را ندارند. لا جناح عليكم فيما فعلن 4- ايمان به اينكه همه ى كارها وتصميمات ما زير نظر خداوند است، بهترين پشتوانه تقواست. واللّه بما تعملون خبير