آيه: 172 يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُلُواْ مِن طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَاشْكُرُواْ لِلّهِ إِن كُنتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ - تفسیر نور سوره البقره نسخه متنی

آيه: 172 يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُلُواْ مِن طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَاشْكُرُواْ لِلّهِ إِن كُنتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ

ترجمه

اى كسانى كه ايمان آورده ايد! از نعمت هاى پاكيزه اى كه به شماروزى داده ايم بخوريد و شكر خدارا به جاى آوريد. اگر فقط او را پرستش مى كنيد.

نكته ها

از رسول خدا صلى الله عليه وآله نقل شده است كه خداوند مى فرمايد: من مردم را خلق مى كنم، امّا آنان غير مرا مى پرستند. من به آنان روزى مى دهم، امّا آنان شكر ديگرى را مى نمايند. (507)

قرآن، هرگاه بنا دارد انسان را از كارى منع كند، ابتدا راههاى مباح آنرا مطرح كرده و سپس موارد نهى را بيان مى كند. چون مى خواهد در آيات بعد، مردم را از يك سرى خوردنى، منع و نهى كند، در اين آيه راههاى حلال را بازگو نموده است.

شكر مراحلى دارد. گاهى با زبان است و گاهى با عمل. شكر واقعى آن است كه نعمت ها در راهى مصرف شود كه خداوند مقرر نموده است.

هدف اصلى از آفرينش نعمت هاى طبيعى، مؤمنان هستند. در سه آيه قبل فرمود: اى مردم! از آنچه در زمين است بخوريد. در اين آيه مى فرمايد: اى مؤمنان! از نعمت هاى دلپسندى كه براى شما روزى كرده ام بخوريد. شايد در اين اختلاف تعبير، رمزى باشد و آن اينكه هدف اصلى، رز ق رسانى به مؤمنان است، ولى ديگر مردم هم در كنار آنها بهره مى برند. همانگونه كه هدف اصلىِ باغبان از آبيارى، رشد گلها ودرختانِ ميوه است، گرچه علف هاى هرز وتيغها نيز به نوايى مى رسند.

از هركس توقّع خاصّى است. از مردم عادّى، توقّع آن است كه پس از خوردن، دنبال گناه و وسوسه هاى شيطان و فساد نروند؛ يا ايّها النّاس كلوا... ولا تَتّبعوا خُطوات الشّيطان (508) ولى از اهل ايمان اين توقّع است كه پس از خوردن، به دنبال عمل صالح و شكرگزارى باشند. يا ايّها الّذين آمنوا كلوا... واشكروا و يا ايّها الرّسل كلوا... واعملوا صالحاً (509)