آنها امتى بودند كه درگذشتند، دست آورد آنها مربوط به خودشان و دست آورد شما نيزمربوط به خودتان است و شما از آنچه آنان انجام داده اند، بازخواست نخواهيد شد.
نكته ها
يكى از اشتباهات بنى اسرائيل اين بود كه به نياكان و پيشينيان خويش، بسيار مباهات و افتخار مى كردند و گمانشان اين بود كه اگر خودشان آلوده باشند، به خاطر كمالات گذشتگانشان، مورد عفو قرار خواهند گرفت. اين آيه به آنان هشدار مى دهد كه شما مسئول اعمال خويش هست يد، همچنان كه آنان مسئول كرده هاى خويش هستند. در كتاب غررالحكم از حضرت على عليه السلام آمده است: الشرف بالهمم العالية لا بالرمم البالية شرافت و بزرگى به همت هاى عالى و بلند است، نه به استخوان هاى پوسيده ى نياكان و گذشتگان. در تاريخ مى بينيم كه افراد در سايه عمل خويش، آينده خود را رقم مى زنند. زن فرعون اهل بهشت مى شود، ولى همسر لوط در اثر بد كردارى، به دورخ رهسپار مى شود. اينها نمونه ى عدالت ونظام حقِ پروردگار است. در حديثى از رسول خدا صلى الله عليه وآله نقل شده است كه فرمود: اى بنى هاشم، مبادا ساير مردم براى آخرت خود كار كنند، ولى شما به انساب خود دل خوش كنيد.
پيام ها
1- نسبت خويشاوندى، در قيامت كارساز نيست. لها ماكسبت ولكم ما كسبتم 2- آينده هركس وهر جامعه اى، در گرو عمل خود اوست. ولاتسئلون عمّاكانوا يعملون