لطفا منتظر باشید ...
آيه: 205 وَإِذَا تَوَلَّى سَعَى فِي الأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيِهَا وَيُهْلِكَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ وَاللّهُ لاَ يُحِبُّ الفَسَادَ
ترجمه
و هرگاه به قدرت و حكومت رسد براىفساد در زمين و نابودى زراعت ها و نسل كوشش مى كند و خداوند فساد را دوست ندارد.نكته ها
كلمه تولّى را دو نوع مى توان معنا نمود: يكى به معناى به قدرت و حكومت رسيدن كه در ترجمه آمده است. و ديگر به معناى اعراض كردن است كه در اين صورت معناى آيه اين مى شود: هرگاه از حقّ و هدايت الهى اعراض نمود و از نزد تو بيرون رفت، به سراغ فتنه و فساد مى رو د. در آيه قبل، گفتار به ظاهر نيكوى منافقان مطرح شد و در اين آيه رفتار مفسدانه ى آنان را بيان مى كند. قرآن مى فرمايد: الّذين ان مكنّاهم فى الارض أقاموا الصلوة واتوا الزّكوة وأمروا بالمعروف ونَهوا عن المنكر (592) اگر صالحان حكومت را بدست گيرند، نماز به پا مى دارند و زكات مى دهند و امر به معروف و نهى از منكر مى كنند. و بدين وسيله رابطه خود را با خدا وند و محرومان جامعه حفظ مى كنند، ولى اگر نا اهل به قدرت رسيد و ولايت مردم را بدست گرفت، بخاطر طوفان هوسهاى درونى و ناآگاهى ها و فشارهاى بيرونى، همه چيز جامعه را فداى خود مى كند. به گفته ى الميزان؛ تاريخ گواه آن است كه چه مسلمان نمايانى به نام اسلام و تظا هر به ايمان، بر مردم حاكم شده و حَرث و نَسل را نابود ساختند. كسانى كه با جعل قوانين و تهاجم فرهنگى و تبليغات و مواد مخدّر، سبب نابودى اقتصاد و نسل نو مى شوند، مصداق اين آيه و مفسد فى الارض هستند. هلاك حرث به معناى محو كشاورزى، و هلاك نسل، انحراف نسل آينده است. مراغى و فخررازى در تفاسير خود احتمال داده اند كه مراد از حرث زنان باشند، بدليل نساؤكم حرث لكم (593) و مراد از نسل فرزندان. يعنى طاغوت ها، نظام خانواده و تربيت فرزندان را نابود مى كنند.پيام ها
1- نااهل اگر به قدرت رسد، همه چيز را به فساد مى كشاند. اذا تولّى سعى 2- بزرگ ترين خطر، نابودى اقتصاد و فرهنگ امّت است. يهلك الحرث و النسل592-در دعاها براى نجات از آتش، اصرار و تكرار عجيبى است. مثلا در دعاى مجير حدود هفتاد بار مى خوانيم: اجِرنا مِن النار يا ربّ پروردگارا! ما را از آتش جهنّم نجات بده. ويا در دعاى جوشن كبير كه صد بند دارد در پايان هر بند آن مى گوييم: خَلّصنا من النّار يا ربّ
593-حضرت على عليه السلام مى فرمايد: خداوند حساب همه ى خلق را يك باره مى رسد، همانگونه كه همه مردم را دفعةً رزق مى دهد. تفسير مجمع البيان، ج 2، ص 531.
