آيه: 273 لِلْفُقَرَاء الَّذِينَ أُحصِرُواْ فِي سَبِيلِ اللّهِ لاَ يَسْتَطِيعُونَ ضَرْبًا فِي الأَرْضِ يَحْسَبُهُمُ الْجَاهِلُ أَغْنِيَاء مِنَ التَّعَفُّفِ تَعْرِفُهُم بِسِيمَاهُمْ لاَ يَسْأَلُونَ النَّاسَ إِلْحَافًا وَمَا تُنفِقُواْ مِنْ خَيْرٍ فَإِنَّ اللّهَ بِ هِ عَلِيمٌ
ترجمه
(انفاق شما بايد) براى نيازمندانى باشد كه در راه خدا محصور شده اند. (به خاطر دين خدا، از وطن آواره و يا در جبهه هاى جهاد هستند.) توان حركت و سفر در زمين را (براى تأمين هزينه زندگىو يا كسب سرمايه براى تجارت) ندارند. از شدّت عفاف و آبرودارى، شخص بى اطلاعآنه ا را غنى مى پندارد، امّا تو آنها را از سيما و چهره هايشان مى شناسى. آنان هرگز با اصرار از مردم چيزى نمى خواهند. و هرچيز نيكو و خيرى را (به اين افراد) انفاق كنيد، پس قطعاً خداوند به آن آگاه است.نكته ها
در برخى از تفاسير همچون تفسير كبير فخررازى، مجمع البيان و قرطبى آمده كه اين آيه درباره اصحاب صُفّه نازل شده است. اصحاب صفّه تقريباً چهارصد نفر بودند كه از مكّه به مدينه هجرت كرده و چون در مدينه خانه و كاشانه و آشنايانى نداشتند، در كنار مسجد پيامبر روى صُفّه )سكّوئى بزرگ) زندگى مى كردند و اينان هميشه براى جهاد در راه خدا آماده بودند.پيام ها
1- فقرا، در اموال اغنيا حقّى دارند. للفقراء 2- بايد به مجاهدان وكسانى كه به خاطر فعاليّت هاى سياسى براى مبارزه با طاغوت ها در محاصره ى زندان ها وتبعيدگاه ها قرار دارند ومهاجران بى پناه و همه كسانى كه در راه خدا دچار فقر شده وفرصت تلاش براى تأمين زندگى را ندارند، توجّه لازم صورت گيرد. اُحصروا فى سبيل اللّه لايستطيعون ضرباً... 3- كسانى كه مى توانند با مسافرت و مهاجرت به نقطه اى ديگر زندگى خود را تأمين نمايند، نبايد منتظر انفاق مردم باشند. لايستطيعون ضرباً فى الارض 4- فقيران عفيف، پاكدامن وآبرودار، مورد ستايش خداوند هستند. يحسبهم الجاهل اغنياء 5 - فقراى گمنام و محترم، در اولويّت هستند. تعرفهم بسيماهم 6- حتّى اگر ضرورتى پيش آمد، باز هم سؤالِ با اصرار از مردم نداشته باشيد. لايسئلون الناس الحافاً تكدّى گرى، ناپسند است. 7- شرط انصاف نيست كه گروهى خود و تمام هستى خود را فدا كرده و در محاصره قرار گيرند، ولى گروه ديگر حتّى از انفاق به آنان تنگ نظرى داشته باشند. (751) للفقراء الّذين اُحصروا751-تفسير نورالثقلين، ج 1، ص 289.