ولى آنها هرگز به سببآنچه از پيش فرستاده اند، آرزوى مرگ نكنند و خداوند به حال ستمگران، آگاه است.
نكته ها
نترسيدن از مرگ، نشانه ى صدق ويقين است. وقتى مرگ از راه مى رسد شوخى ها، تعارفات و خيالات مى گريزند، تنها انسان مى ماند و اعمال او. در لحظه ى مرگ، انسان باور مى كند كه متاع دنيا كم است و آخرت بهتر وباقى است. در لحظه مرگ، انسان باور مى كند كه دنيا غنچه اى است كه براى هيچكس شكفته نمى شود و دوستان دنيوى مگسانند دور شيرينى. انسان اگر به مرتبه يقين برسد، هرچه به مرگ نزديك تر مى شود، احساس قرب ووصول به لقا وديدار الهى مى كند. به همين دليل حضرت على عليه السلام وقتى ضربه ى شمشير را بر فرق خود احساس كرد فرمود: فزت و ربّ الكعبة قسم به پروردگار كعبه رستگار شدم. امام حسين عليه السلام در كربلا هر چه به ظهر عاشورا و زمان شهادت نزديك مى شد، صورتش برافروخته و شكوفاتر مى گرديد، و وقتى در شب آخر از يارانش پرسيدند: مرگ نزد شما چگونه است؟ جملاتى را در جواب عرضه داشتند كه نشان دهنده ى يقين آنان به حقّانيّت راهشان بود، آنها مرگ را شيرين مى دانستند و حتّى برخى از آنان در همان شب آخر با يكديگر مزاح مى كردند.
پيام ها
1- ترس از مرگ، در واقع ترس از كيفر كارهاى خودماست. بما قدّمت ايديهم 2- مدّعيان دروغگو و متوقّعان نابجا، ظالمند. واللَّه عليم بالظالمين 3- خودتان مى دانيد كه چه كرده ايد، خداوند نيز كه از آنها با خبر است، پس اين همه ادّعا براى چه؟! واللَّه عليم بالظالمين
لطفا منتظر باشید ...
