يهود و مشركين را مقابل جزاى نصارا بيان مى‏كند، تا به اين وسيله جزاى همه آن سه گروه را بيان كرده باشد.

بحث روايتى‏:

چند روايت در مورد اقوامى كه به شكل خوك و ميمون مسخ شدند

مرحوم شيخ صدوق (رحمه اللَّه تعالى) در كتاب معانى الاخبار به اسناد خود از حضرت رضا (ع) نقل مى‏كند كه آن جناب از پدرانش از على (ع) حكايت كرده است كه در ذيل آيه شريفه" كانا يَأْكُلانِ الطَّعامَ" فرموده است: معنايش اينست كه آن دو مانند ساير مردم به قضاى حاجت ميرفته‏اند. «1»

مؤلف: همين روايت را عياشى در تفسير خود با حذف چند نفر از وسط سند نقل كرده است «2».

و در كافى به اسناد خود از ابى عبيده حذاء از ابى عبد اللَّه (ع) نقل مى‏كند كه در ذيل آيه شريفه" لُعِنَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ بَنِي إِسْرائِيلَ عَلى‏ لِسانِ داوُدَ وَ عِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ" فرمود: آنان كه بصورت خوك درآمدند به نفرين داود و آنان كه بصورت ميمون مسخ شدند به نفرين عيسى بن مريم بوده است «3».

مؤلف: همين روايت را قمى «4» و عياشى در تفسير خود از آن حضرت نقل كرده‏اند «5»، و به طرق اهل سنت عكس اين روايت از مجاهد و قتاده و ديگران نقل شده «6» به اين معنا كه ميمونها به نفرين داود، و خوك‏ها به نفرين عيسى بن مريم مسخ شده‏اند، و بعضى از روايات شيعه هم كه بزودى نقل مى‏شود مطابق اين روايت است.

و در تفسير مجمع البيان از حضرت ابى جعفر (ع) نقل شده كه فرمود: داود اهالى شهر ايله را نفرين كرد و علتش اين بود كه مردم ايله در عهد داود (ع) روز شنبه خود را كه در آن مراسمى دينى داشته‏اند سبك شمرده، و مراسمش را بجاى نياورده و از

(1) عيون اخبار الرضا ج 2 ص 200 باب 46.

(2) تفسير عياشى ج 1 ص 335 ح 159.

(3) كافى ج 8 ص 200 ح 240.

(4) تفسير قمى ج 1 ص 176.

(5) تفسير عياشى ج 1 ص 335 ح 210.

(6) مجمع البيان ج 3 ص 231.