9- بناگذارى بر الغاى رژيم بردهگيرى تا چه اندازه صحيح بود؟: اين حريت و آزادى فطرى كه ما آن را براى جنس بشر موهبتى مىناميم، (صرف نظر از اينكه نتوانستيم بفهميم كه چه جهت دارد، ما اين حريت را از ساير حيوانات با اينكه آنها نيز در داشتن شعور نفسانى و اراده محركه مثل انسانند سلب نموده و بخود اختصاص دادهايم؟ مگر اينكه بگوئيم همين ما آدميان حريت را به منظور استفاده خودمان از آنها سلب نمودهايم) هيچ اصلى جز اين ندارد كه انسان چون مجهز به شعورى باطنى است كه لذتها را از آلام برايش مشخص مىنمايد و هم چنين چون داراى ارادهايست كه او را به جلب لذتها و وضع آلام واميدارد از اين جهت مىتواند آزادانه هر چيزى را براى خود اختيار نمايد. و اين شعور باطنى انسان محدود و مقيد