رفتار و سيره اسلام در باره غلامان و كنيزان و عنايت به آزاد گشتن بردگان‏ - ترجمه تفسیر المیزان جلد 6

مستضعف، هيچكدام محكوم به قتل نيستند، و اسلام، كشتن آنان را جايز نمى‏داند، و نيز شبيخون زدن و بدون اطلاع بر سر دشمن تاختن و آب را به روى دشمن بستن و او را شكنجه دادن و مثله كردن را اجازه نمى‏دهد.

قشون اسلام اين روش را هم چنان ادامه مى‏دهد تا آنكه در روى زمين اثرى از شرك باقى نماند و همه به دين خدا گرايند، بنا بر اين تنها كسانى محكوم به قتل‏اند كه دين حق را نپذيرند، و در هر جنگى كه لشكر اسلام پيروز مى‏شود بعد از خاتمه جنگ به هر چه از اموال و نفرات لشكر كفر مسلط شود ملك او خواهد بود، تاريخ درخشان جنگهاى رسول خدا (ص) مشتمل است بر صفحاتى نورانى و مملو است از سيره عادله و پسنديده‏اى كه سراسر لطائفى از فتوت و مروت و ظرائفى از برو احسان است.

رفتار و سيره اسلام در باره غلامان و كنيزان و عنايت به آزاد گشتن بردگان‏

6- رفتار و سيره اسلام در باره غلامان و كنيزان چگونه است؟: بعد از آنكه بردگى بر غلام و يا كنيزى مستقر گرديد آن غلام و كنيز" ملك يمين" شده و تمامى منافع عملش براى غير خواهد شد، و در مقابل هزينه زندگيش بر عهده مالكش خواهد بود، اسلام سفارش كرده كه مولا با عبد خود معامله پدر و فرزندى نموده و او را يكى از اهل بيت خود حساب كنند، و بين او و آنان در لوازم و احتياجات زندگى فرق نگذارد، چنان كه رسول خدا (ص) هم با غلامان و خدمت‏كاران خود همين طور رفتار مى‏نمود، با ايشان غذا مى‏خورد، نشست و برخاست مى‏كرد، در خوراك و پوشاك و امثال آن هيچ تقدمى براى خود بر آنان قائل نبود.

و نيز توصيه كرده كه بر غلام و كنيز سخت نگيرند و شكنجه ندهند و ناسزا نگويند و ظلم روا ندارند، و اجازه داده كه اين طائفه در بين خود و به اذن اهل‏شان ازدواج كنند و همچنين به احرار هم اجازه داده كه با آنان ازدواج نمايند و در دادن شهادت و در كارهاى خود دخالت داده و سهيم سازند، چه در زمان بردگيشان و چه بعد از آزاد شدنشان.

ارفاق اسلام در حق بردگان به جايى رسيد كه در جميع امور با اصرار شركت مى‏كردند، حتى تاريخ صدر اسلام بسيارى از بردگان را ياد مى‏كند كه متصدى امر امارت و قيادت لشكر شده‏اند، در بين صحابه بزرگ رسول خدا (ص) نيز عده‏اى از همين بردگان وجود داشتند، مانند سلمان فارسى، بلال حبشى و ديگران، در حسن سلوك اسلام با بردگان همين بس كه خود رسول خدا (ص) صفيه دختر حى بن أخطب را آزاد نمود و با او ازدواج كرد، و همچنين جويريه دختر حارث را كه يكى از دويست نفر اسراى جنگ بنى المصطلق بود همسر خود نمود، و اين عمل باعث شد كه بقيه نفرات هم كه همه زنان و كودكان بودند آزاد شوند. ما اجمال اين داستان را در جلد چهارم عربى اين كتاب‏