لطفا منتظر باشید ...
معناى رجس و شيطانى بودن شراب و ديگر اعمالى كه در آيه شريفه ذكر شده است
و نيز در آيات زيادى شيطان را براى انسان دشمن معرفى نموده كه هيچگاه خير آدمى را نمىخواهد، و فرموده:" إِنَّ الشَّيْطانَ لِلْإِنْسانِ عَدُوٌّ مُبِينٌ" «1» و نيز فرموده:" كُتِبَ عَلَيْهِ أَنَّهُ مَنْ تَوَلَّاهُ فَأَنَّهُ يُضِلُّهُ" «2» و نيز فرموده:" إِنْ يَدْعُونَ إِلَّا شَيْطاناً مَرِيداً لَعَنَهُ اللَّهُ" «3» پس لعنت خود را بر او ثابت و او را از هر خيرى طرد كرده است، و از طرفى هم در آيات زيادى بيان فرموده كه اعمال شيطان نظير اعمال ما نيست بلكه تماسش با انسان و اعمال انسان از راه تسويل و وسوسه و اغواء است يعنى در قلب او القائاتى مىكند و در نتيجه او را گمراه مىسازد، از آن جمله در آيه زير از قول خود شيطان مىفرمايد:" قالَ رَبِّ بِما أَغْوَيْتَنِي لَأُزَيِّنَنَّ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ إِلَّا عِبادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ قالَ هذا صِراطٌ عَلَيَّ مُسْتَقِيمٌ. إِنَّ عِبادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطانٌ إِلَّا مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْغاوِينَ" «4» بندگان خداى را به اغواء و گمراه ساختن تهديد كرده، و خداى تعالى هم در جوابش نفوذ و قدرت وى را از بندگان خالص خود نفى كرده، و فرموده:نفوذ تو تنها در گمراهانى است كه تو را پيروى كنند. و نيز پارهاى از كلمات او را كه روز قيامت در خطاب به مردم مىزند از او نقل كرده مىفرمايد:" ما كانَ لِي عَلَيْكُمْ مِنْ سُلْطانٍ إِلَّا أَنْ دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لِي" «5» و در باره چگونگى دعوتش مىفرمايد:(1) شيطان براى انسان دشمنى است آشكار. سوره يوسف آيه 5.(2) در لوح محفوظ در باره شيطان چنين نوشته شده كه هر كس او راى دوست بدارد مسلما او گمراهش مىكند. سوره حج آيه 4.(3) نمىخوانند مگر شيطان راى كه در كفر و عصيان شديد است، خداوند لعنتش كرده. سوره نساء آيه 118.(4) گفت پروردگارا چون مرا از رحمت خود مايوس و بى بهره كردى هر آينه در زمين گناه و باطل را در نظر بندگانت جلوه داده و همه آنها راى گمراه مىكنم، مگر بندگانى از آنان كه تو راى بخلوص عبادت مىكنند، خداوند متعال فرمود: اين امرى است كه امضا و اجراى آن از من است بندگان من چنانند كه براى تو سلطنتى بر آنان نيست مگر كسانى از گمراهان كه بميل و اختيار خود پيروى تو كنند. سوره حجر آيه 42.(5) شيطان گفت: من شما راى مجبور به گناه نكردم و جز اين تقصيرى ندارم كه شما راى به گناه دعوت كردم و شما به ميل خود دعوتم راى پذيرفتيد. سوره ابراهيم آيه 22.
