لطفا منتظر باشید ...
روزه گرفتن آن حضرت
167- و از جمله آداب و سنن آن حضرت در روزه گرفتن آنست كه صاحب فقيه به سند خود از محمد بن مروان نقل كرده كه گفت: از امام صادق (ع) شنيدم كه مىفرمود: رسول خدا (ص) يك مرتبه آن قدر زياد روزه مىگرفت كه مىگفتند:ديگر افطار نمىكند و يك مرتبه آن قدر پشت سر هم افطار مىكرد كه مىگفتند ديگر روزه نمىگيرد، بعضى از اوقات هم يك روز روزه مىگرفت و يك روز افطار مىكرد، بعضى از اوقات تنها روزهاى دوشنبه و پنجشنبه را روزه مىگرفت تا آنكه به اينجا رسيد كه در هر ماه تنها سه روز يعنى پنجشنبه اول ماه و چهارشنبه وسط ماه و پنجشنبه آخر ما را روزه مىگرفت. و مىفرمود: اگر كسى اينچنين روزه بگيرد مثل اين است كه تمام عمرش روزه بوده، آن گاه امام صادق (ع) فرمود: پدرم بارها مىفرمود: هيچ كسى نزد خدا دشمنتر و مبغوضتر از كسى نيست كه وقتى به او مىگويند رسول خدا (ص) چنين و چنان ميكرد و مثلا زياد روزه نمىگرفت و تو چرا اين قدر روزه مىگيرى و نماز مىخوانى در جواب بگويد: خدا مرا بخواندن نماز زياد و گرفتن روزه بسيار عذاب نخواهد كرد، زيرا معنى اين حرف اين است كه رسول خدا بيش از آن نمىتوانسته عبادت كند. «2»168- و در كافى به سند خود از محمد بن مسلم از ابى عبد اللَّه (ع) نقل كرده كه فرمود: رسول خدا (ص) در اوائل بعثت روزه گرفتنش اينطور بود كه يك مدت آن قدر پى در پى روزه مىگرفت كه مىگفتند هيچ روزى را بدون روزه بسر نمىبرد، و مدتى ديگر آن قدر پى در پى روزه بود كه گفته مىشد: روزه نمىگيرد، آن گاه اين رويه را ترك كردند و مدتى يك روز در ميان روزه مىگرفتند كما اينكه روزه حضرت داود هم همين طور بوده، پس از مدتى اين را نيز ترك كرد و مدتى همان ايام البيض هر ماه را روزه بود، در آخر اين(1) كافى ج 4 ص 175 ح 1.(2) من لا يحضره الفقيه ج 2 ص 48.
