لطفا منتظر باشید ...
سبب اينكه" تقوا" در آيه شريفه سه بار تكرار شده است
و اما اينكه سه بار تقوا را تكرار كرد و مراحل سهگانه ايمان و عمل صالح و احسان را به آن تقييد نمود براى اين بود كه تاكيد كند در اشاره به لزوم مقارنت اين مراحل با تقواى واقعى و اينكه نبايد در اين مراحل هيچگونه غرض غير دينى در كار باشد، و ما سابقا در بعضى از مباحث بيان كرديم كه تقوا يك مقام خاص دينى و معنوى نيست بلكه حالتى است روحى كه شامل تمامى مقامات معنوى مىشود، به اين معنا كه براى هر درجه و مقامى از مقامات معنوى، تقوايى است مخصوص به خود آن مقام.پس ملخص آنچه گذشت اين شد كه مراد از آيه شريفه" لَيْسَ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ جُناحٌ فِيما طَعِمُوا ..." اين است كه بر كسانى كه ايمان آورده و عمل صالح نمودهاند نسبت به آنچه از شراب نوشيده و يا از ساير محرمات مرتكب شدهاند حرجى نيست، اما بشرطى كه علاوه بر ايمان و عمل صالحشان در جميع مراحل و اطوار خود ايمان به خدا و رسول و احسان در عمل را دارا باشند، و جميع واجبات را انجام داده و از جميع محرمات پرهيزكار باشند.با داشتن چنين فضائلى اگر قبل از نزول آيه تحريم و رسيدنش بگوششان و يا قبل از اينكه معناى آن را فهميده باشند به يكى از اين پليدىها كه عمل شيطان است مبتلا بودهاند، حرجى بر آنها نيست و خداى تعالى از گناهان گذشته آنان صرفنظر نموده است، و اين آيه نظير آيه شريفهايست كه در بين آيات راجع به تحويل قبله واقع است. در پاسخ سؤال آنان از نمازهاى گذشته كه رو به بيت المقدس خواندهاند مىفرمايد:" وَ ما كانَ اللَّهُ لِيُضِيعَ(1) و نيكويى كن همانطورى كه خداوند به تو نيكى كرد. سوره قصص آيه 77.
