لطفا منتظر باشید ...
يكى از آداب انبياء (ع) ادبى بود كه در گفتگوى با قوم خود از طرف پروردگار خود آن را رعايت مىكردند
7- يكى ديگر از آدابى كه انبياء داشتند ادبى بود كه در محاورات با قوم خود از طرف پروردگار خود رعايت آن را مىكردند.اين نيز دامنه وسيعى دارد و بايد به ادبى كه در ثناى خدا رعايت مىكردند ملحقش ساخت و در عين حال از جهت ديگرى تبليغ عمليش بايد خواند كه دست كمى از تبليغ قولى ندارد، بلكه مؤثرتر از آن است، و در قرآن كريم از اين نوع ادب بسيار زياد ديده مىشود، از آن جمله ادبى است كه خداى تعالى از نوح (ع) در محاورهاى كه بين او و قومش واقع شده چنين حكايت مىكند:" قالُوا يا نُوحُ قَدْ جادَلْتَنا فَأَكْثَرْتَ جِدلَنَا فَأْتِنا بِما تَعِدُنا إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ. قالَ إِنَّما يَأْتِيكُمْ بِهِ اللَّهُ إِنْ شاءَ وَ ما أَنْتُمْ بِمُعْجِزِينَ. وَ لا يَنْفَعُكُمْ نُصْحِي إِنْ أَرَدْتُ أَنْ أَنْصَحَ لَكُمْ إِنْ كانَ اللَّهُ يُرِيدُ أَنْ يُغْوِيَكُمْ هُوَ رَبُّكُمْ وَ إِلَيْهِ تُرْجَعُونَ" «6».نوح (ع) در اين محاوره و گفتگو، بلا و عذابى را كه آنها خيال مىكردند به(1) بگو بار الها اى آفريدگار آسمانها و زمين و اى داناى غيب و شهود، تويى حاكم در ميان بندگانت. سوره زمر آيه 46.(2) بگو سپاس، همه از براى خدا است و درود بر آن بندگانش كه برگزيدشان. سوره نمل آيه 59.(3) و بگو بدرستى كه نمازم و عباداتم و زندگيم و مرگم همه براى خدا است. سوره انعام آيه 163.(4) و بگو پروردگارا مرا از علم عنايت بيشترى كن. سوره طه آيه 114.(5) و بگو پروردگارا پناه مىبرم به تو از وسوسههايى كه شياطين در دلها القاء مىكنند. سوره نور آيه 97.(6) گفتند اى نوح با ما مجادله كردى و خيلى هم كردى، اگر راست مىگويى بلائى را كه ما را بدان مىترسانى بر سرمان بياور، گفت مطمئن بدانيد كه اگر خدا بخواهد بر سرتان خواهد آورد و شما نمىتوانيد خدا را عاجز كنيد، و اگر خدا بخواهد شما را گمراه كند نصيحت من هم به شما سودى نمىدهد و لو هر چه نصيحتتان كنم. آرى او است پروردگار شما و به سوى او باز خواهيد گشت. سوره هود آيه 34.
