از وعده صريح خداوند به انزال مائده (إِنِّي مُنَزِّلُها عَلَيْكُمْ) استفاده مى‏شود كه مائده نازل شده است‏

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

است و او خودش از پيش خود آن را اضافه كرد و براى خود و امتش درخواست نمود، و باين وسيله مساله معجزه بودن و روزى بودن مائده دو وصف خاصى شد كه در نظر بعضى فائده است و در نظر بعضى فائده نيست. نظير فوائد مترتبه‏اى كه عموميت ندارند. اينجاست كه خواننده محترم بخوبى پى مى‏برد كه تا چه اندازه اين پيغمبر عظيم الشان نسبت به پروردگار خود مؤدب بوده، مخصوصا وقتى كلام او را با كلام حواريين مقايسه نمايد، با اينكه هر دو كلام در مقام اداى يك چيز (نزول مائده) بودند، يقينا به شگفت درمى‏آيد. زيرا مى‏بينيد كه عيسى (ع) حرف آنان را گرفت و چيزى را بر آن اضافه و چيزى را از آن حذف نمود و بعضى از جملات آن را مقدم و بعضى را مؤخر كرد و پاره‏اى از الفاظ را بلفظ ديگرى تبديل و پاره‏اى ديگر را دست نزد تا بدين وسيله كلام سراپا پر از اشكال حواريين را بصورتى در آورد كه براى عرض به درگاه عزت و ساحت عظمت پروردگار، لايق شود. و از جهت مشتمل بودنش بر آداب عبوديت زيباترين كلام شود. خواننده محترم بيشتر در جزئيات كلام آن جناب دقت فرمايد تا بيش از پيش تعجب كند.

" قالَ اللَّهُ إِنِّي مُنَزِّلُها عَلَيْكُمْ فَمَنْ يَكْفُرْ بَعْدُ مِنْكُمْ فَإِنِّي أُعَذِّبُهُ عَذاباً لا أُعَذِّبُهُ أَحَداً مِنَ الْعالَمِينَ" اهل مدينه و شام و هم چنين عاصم كلمه" منزلها" را با تشديد" زاء" خوانده‏اند و ساير قراء به طورى كه مجمع البيان گفته بدون تشديد قرائت كرده‏اند، و به نظر مى‏رسد بدون تشديد با قواعد موافق‏تر باشد، زيرا" انزال" دلالت بر نزول دفعى دارد و مائده هم دفعتا نازل شده نه به تدريج، به خلاف" تنزيل"، كه همانطورى كه مكرر گفته‏ايم استعمال شايع تنزيل در نزول تدريجى است.