آداب آن جناب در سفر - ترجمه تفسیر المیزان جلد 6

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 6

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

مقدارى عطر استعمال كند، رسول خدا (ص) وقتى جمعه مى‏شد و عطر همراه خود نداشت ناچار مى‏فرمود تا چارقد بعضى از زوجاتش را مى‏آوردند، آن جناب آن را با آب تر مى‏كرد و بروى خود مى‏كشيد تا باين وسيله از بوى خوش آن چارقد، خود را معطر سازد. «1»

64- و در فقيه به سند خود از اسحاق بن عمار از ابى عبد اللَّه (ع) نقل كرده كه فرمود: اگر در روز عيد فطر براى رسول خدا (ص) عطر مى‏آوردند اول به زنان خود مى‏داد. «2»

65- و در كتاب مكارم است كه رسول خدا (ص) به انواع روغن‏ها خود را روغن مالى مى‏فرمود، و نيز فرمود: آن جناب بيشتر با روغن بنفشه روغن مالى مى‏فرمود، و مى‏گفت، اين روغن بهترين روغن است. «3»

آداب آن جناب در سفر

66- و از جمله آداب آن حضرت در سفر- به طورى كه در فقيه به سند خود از عبد اللَّه سنان از ابى جعفر (ع) نقل كرده- اين بود كه: آن جناب بيشتر در روز پنج شنبه مسافرت مى‏كرد. «4»

مؤلف: و در اين معنا احاديث بسيارى است.

67- و در كتاب امان الاخطار و كتاب مصباح الزائر آمده است كه صاحب كتاب عوارف المعارف گفته: رسول خدا هر وقت مسافرت ميرفت پنج چيز با خود برمى‏داشت: 1- آئينه 2- سرمه‏دان 3- شانه 4- مسواك 5- و در روايت ديگرى دارد كه مقراض را هم همراه خود مى‏برد. «5»

مؤلف: اين روايت را در كتاب مكارم و جعفريات نيز نقل كرده.

68- و در كتاب مكارم از ابن عباس نقل كرده كه گفت: رسول خدا (ص) وقتى راه مى‏رفت طورى با نشاط مى‏رفت كه بنظر مى‏رسيد خسته و كسل نيست. «6»

(1) كافى ج 6 ص 511 ح 10

(2) من لا يحضره الفقيه ج 2 ص 113 مرسلا و پاورقى ج 4 ص 170 با اين سند

(3) مكارم الاخلاق ص 33

(4) من لا يحضره الفقيه ج 2 ص 173 ح 3

(5) مستدرك الوسائل ج 1 ص 58 و به نقل پاورقى سنن النبى علامه در فصل اول مصباح الزائر و المكارم ج 1 ص 36. و در كافى ج 6 ص 15 به اين مضمون.

(6) مكارم الاخلاق ص 22

/ 539