ترجمه تفسیر المیزان جلد 6

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 6

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

خود دچار ساخت.

اين بود حال بنى اسرائيل، و به خدايى كه جان من بدست اوست سوگند، يا اين است كه امر به معروف و نهى از منكر مى‏كنيد و يا اينكه در اثر ترك آن خداوند اشرار شما را بر شما مسلط مى‏كند، آن وقت است كه حتى دعاى نيكان شما هم در حقتان مستجاب نمى‏شود.

و به خدايى كه جانم بدست اوست، يا اين است كه امر به معروف و نهى از منكر نموده و دست ظالم را گرفته و به قدرت هر چه تمامتر بطرف حق سوقش مى‏دهيد و يا اين است كه خداوند پاره‏اى از شما را با دلهاى پاره ديگرتان مى‏زند «1».

و نيز در كتاب الدر المنثور است كه ابن راهويه و بخارى در وحدانيات و ابن السكن و ابن منده و باوردى در معرفة الصحابه و طبرانى و ابو نعيم و ابن مردويه از ابن ابزى از پدرش نقل مى‏كند كه گفت: رسول اللَّه (ص) خطبه‏اى خواند و در آن حمد و ثناى خداوندى بجاى آورد، سپس عده‏اى از مسلمين را نام برده و بر آنها درود خير فرستاد، آن گاه فرمود: چه ميشود اقوامى را كه همسايگان خود را علم و ادب و احكام دين ياد نمى‏دهند، و آنان را به احكام دين آشنا نمى‏سازند، امر به معروف و نهى از منكرشان نمى‏كنند؟ و چه مى‏شود مردمى را كه از همسايگان خود علم و ادب و احكام دين نمى‏آموزند، و به اين وسيله خود را آشناى به احكام دين و متفطن به آن نمى‏سازند؟ سوگند به آن خدايى كه جانم بدست اوست يا اين است كه همسايگان را ياد مى‏دهند و از آنان ياد مى‏گيرند، يا خود متفطن مى‏شوند يا اين است كه من خود قبل از آنكه خداوند در قيامت عقوبتشان كند در دنيا عقوبت خواهم كرد، آن گاه از منبر فرود آمده و به منزل تشريف برد.

اصحاب آن حضرت با هم به گفتگو پرداخته و از يكديگر مى‏پرسيدند غرضش از اين كلام چه كسى بود؟! و غالبا جوابى كه در ميان ايشان به گوش مى‏خورد اين بود جز" اشعريين" كسى بنظر ما نمى‏رسد، آنهايند كه خودشان عالم و فقيه‏اند و همسايگانشان مردم جفاپيشه و نادانند. اين گفتگو و سؤال و جوابها به گوش اشعريها رسيد جمعى از ايشان براى تحقيق قضيه و اينكه آيا روى سخن رسول اللَّه (ص) با ايشان بوده يا نه، شرفياب حضور رسول اللَّه (ص) شده و عرض كردند:

در خطبه‏اى كه ايراد فرموديد عده‏اى از مسلمين را به خير و خوبى ياد فرموديد و دنبال آن ما را به زشتى، مگر چه گناه و تخلفى از ما سر زده است؟ پيامبر فرمود: مطلب همان است‏

(1) در المنثور ج 2 ص 300.

/ 539