ترجمه تفسیر المیزان جلد 6

پارچه كه بر در منزل مى‏بينى، بعدا فرمود: قامت حمزه آن قدر كشيده بود كه وقتى رسول (ص) نمره را به روى صورت حمزه مى‏انداخت پاهايش بيرون مى‏افتاد، و اگر پاهايش را مى‏پوشانيد صورتش بيرون مى‏ماند، ناچار نمره را به روى صورتش انداخت و با علف صحرا پاهايش را پوشانيد.

امام صادق (ع) در اينجا فرمود: بعد از شهادت حمزه شكست فاحشى به لشكر اسلامى وارد آمد، بطورى كه همه گريختند، و تنها على (ع) بجاى ماند. رسول خدا (ص) فرمود: يا على چكار خواهى كرد؟ عرض كرد جز پايدارى كارى نمى‏كنم، فرمود جز اين هم از تو توقع نمى‏رفت. باز امام صادق فرمود: سپس رسول خدا (ص) سر بسوى آسمان بلند كرده و عرض كرد: بار الها به وعده‏اى كه به من دادى وفا كن چون اگر تو خود نخواهى پرستش نمى‏شوى «1».

و در ربيع الأبرار زمخشرى است كه در باره شراب سه آيه نازل شده، يكى آيه" يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَ الْمَيْسِرِ" است كه بعد از نزول آن بعضى از مردم ترك كردند و بعضى نكردند، حتى يك نفر شراب خورد و با حال مستى به نماز ايستاد، و در نماز هذيان گفت. به دنبال آن اين آيه نازل شد:" يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَقْرَبُوا الصَّلاةَ وَ أَنْتُمْ سُكارى‏" «2» باز عده زيادى از مسلمين دست از آن بر نداشته و به ميگسارى خويش ادامه دادند. حتى در اين ايام عمر در حال مستى استخوان فك شترى را برداشته و بر فرق عبد الرحمن بن عوف كوفت، و سرش را مجروح نمود و سپس نشست و شروع به خواندن اشعار اسود بن يغفر نمود، و بر كشته شدگان بدر نوحه‏سرايى كرد، و بر آنها گريست، و آن اشعار اينها است:

يعنى چه بسا كنيزان نغمه‏سرا و هم پياله‏اى گرامى در چاه بدر پنهان شدند و چه بسا

(1) تفسير عياشى ج 1 ص 339.

(2) اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد در صدد نماز گزاردن بر نياييد در حالتى كه مست و بى خوديد.

سوره نساء آيه 46.