اين آيات در باره حكم شكارهاى دريايى و صحرايى در حال احرام نازل شده است." يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَيَبْلُوَنَّكُمُ اللَّهُ بِشَيْءٍ مِنَ الصَّيْدِ تَنالُهُ أَيْدِيكُمْ وَ رِماحُكُمْ"." بلاء" به معناى امتحان و آزمايش است، و لام قسم و نون مشدد هر دو براى تاكيدند، و اينكه فرمود:" بِشَيْءٍ مِنَ الصَّيْدِ" مىخواهد ناچيزى و بىمقدارى شكار را تلقين كند، تا مخاطب را در انتهاى از نهيى كه در آيه بعدى است و دستبرداريش از سود ناچيز آن، كمك كند، و اينكه فرمود:" تَنالُهُ أَيْدِيكُمْ وَ رِماحُكُمْ" مىخواهد به شكار از جهت آسانى و دشوارى تعميم دهد، يعنى چه آن شكار آسان بدست آيد مانند جوجههاى مرغ و برههاى وحشى و تخم مرغهاى وحشى كه با دست و به آسانى صيد مىشوند. و چه به دشوارى بدست آيد مانند حيوانات وحشى بزرگ كه عادتا جز بوسيله سلاح شكار نمىشود. و ظاهر آيه و سياقش اين است كه مقدمه است براى حكم مشددى كه در آيه دومى است، و لذا دنبالش فرمود:" لِيَعْلَمَ