ترجمه تفسیر المیزان جلد 6
لطفا منتظر باشید ...
شوخى نمىكنيد؟ شوخى از خوش اخلاقى است و تو با شوخى مىتوانى در برادر مسلمانت مسرتى ايجاد كنى، رسول خدا (ص) همواره با اشخاص شوخى مىكرد، و مىخواست تا بدين وسيله آنان را مسرور سازد. «1»28- و نيز در آن كتاب از ابى القاسم كوفى در كتاب اخلاق خود از امام صادق (ع) روايت كرده كه فرمود: هيچ مؤمنى نيست مگر اينكه از شوخى بهرهاى دارد، رسول اللَّه (ص) هم با اشخاص شوخى مىكرد، ولى در شوخيهايش جز حق نمىگفت. «2»29- و در كافى به سند خود از معمر بن خلاد نقل كرده كه گفت از حضرت ابى الحسن سؤال كرد كه قربانت شوم، انسان با مردم آميزش و رفت و آمد دارد، مردم مزاح مىكنند مىخندند، تكليف چيست؟ فرمود، عيبى ندارد اگر نباشد، و من گمان مىكنم مقصود آن جناب از جمله" اگر نباشد" اين بود كه اگر فحش نباشد، آن گاه فرمود: مردى اعرابى بديدن رسول اللَّه مىآمد و برايش هديه مىآورد و همانجا به عنوان شوخى مىگفت پول هديه ما را مرحمت كن رسول خدا هم مىخنديد و وقتى اندوهناك مىشد مىفرمود: اعرابى چه شد كاش مىآمد. «3»30- و در كافى به سند خود از طلحة بن زيد از امام ابى عبد اللَّه (ع) روايت كرده كه فرمود: رسول خدا (ص) بيشتر اوقات رو به قبله مىنشست. «4»31- و در كتاب مكارم مىگويد: رسول خدا (ص) رسمش اين بود كه وقتى مردم بچههاى نو رسيده خود را به عنوان تبرك خدمت آن جناب مىآوردند، آن حضرت براى احترام خانواده آن كودك، وى را در دامن خود مىگذاشت و چه بسا بچه در دامن آن حضرت بول مىكرد و كسانى كه مىديدند ناراحت شده و سر و صدا راه مىانداختند، آن حضرت نهيبشان مىكرد و مىفرمود: هيچ وقت بول بچه را قطع مكنيد و بگذاريد تا آخر بول خود را بكند، خلاصه صبر مىكرد تا بچه تا به آخر بول كند آن گاه در حق آن دعا مىفرمود و يا برايش اسم مىگذاشت و با اين عمل خاندان كودك را بى نهايت مسرور مىساخت، و طورى رفتار مىكرد كه خانواده كودك احساس نمىكردند كه آن جناب از بول بچهشان متاذى شد تا در
