ترجمه تفسیر المیزان جلد 6

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 6

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

براى صورت و دو تا براى دو ذراع و با ترى دست راستت جلو سر و با بقيه آن پشت پاى راستت را مسح ميكنى و با ترى دست چپ پشت پاى چپت را، زراره گفت: ابو جعفر (ع) فرمود: مردى از امير المؤمنين (ع) پرسيد وضوى رسول خدا چطور بود؟ آن حضرت همين طور كه من براى شما حكايت كردم براى آن شخص حكايت كرد. «1» مؤلف: و اين معنا از زراره و بكير و غير ايشان و به طرق متعددى نقل شده، و همه آنها را كلينى و صدوق و شيخ و عياشى و مفيد و كراچكى و ديگران نقل كرده‏اند، و اخبار ائمه اهل بيت (ع) در اين باره مستفيض و نزديك بتواتر است.

136- و مفيد الدين طوسى در امالى به سند خود از ابى هريره نقل كرده كه گفت:

رسول خدا (ص) وقتى وضو مى‏گرفت در همه جاى وضو اول سمت راست را مى‏شست «2».

137- و در تهذيب به سند خود از ابى بصير نقل كرده كه گفت از امام صادق (ع) از وضو پرسيدم فرمود: رسول خدا (ص) با يك مد آب (تقريبا يك چارك من تبريز) وضو مى‏گرفت و با يك صاع (يك من تبريزى تقريبا) غسل مى‏كرد. «3»

مؤلف: نظير اين روايت به طريق ديگر از حضرت ابى جعفر نقل شده.

138- و در عيون به سند خود از حضرت رضا و آن جناب از آباى گرامش در ضمن حديث طويلى نقل فرموده كه رسول خدا (ص) فرموده: ما اهل بيتى هستيم كه صدقه بر ما حلال نيست و ما دستور داريم وضو را شاداب بگيريم، و ما هرگز الاغ را بر ماديان نمى‏كشيم. «4»

139- و در تهذيب به سند خود از عبد اللَّه بن سنان از ابى عبد اللَّه (ع) نقل كرده كه فرمود: مضمضه (آب در دهان گرداندن) و استنشاق (آب در بينى كشيدن) از چيزهايى است كه رسول خدا (ص) آن را سنت قرار داده. «5»

140- و در همان كتاب به سند خود از معاوية بن عمار نقل كرده كه گفت: شنيدم كه امام صادق (ع) مى‏فرمود: رسول خدا (ص) با يك صاع غسل ميكرد و

(1) كافى ج 3 ص 25 ح 4.

(2) امالى شيخ طوسى ج 1 ص 397.

(3) تهذيب ج 1 ص 136 ح 28.

(4) عيون الاخبار ج 2 ص 28.

(5) تهذيب ج 1 ص 79 ح 52.

/ 539