ترجمه تفسیر المیزان جلد 6

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 6

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

گفت:" سبحان ربى الاعلى و بحمده" و هم چنين تكرار مى‏كرد تا پس از گفتن هفت مرتبه قدرى از آن رعبى كه دلش را پر كرده بود كاسته گرديد، از اين جهت در امتش هم اين دو ذكر سنت شد. «1»

162- و در كتاب تنبيه الخواطر تاليف شيخ و رام بن ابى فراس از نعمان نقل مى‏كند كه گفت: رسول خدا (ص) هميشه صفوف نماز ما را منظم مى‏فرمود به طورى كه اگر تيرى رها مى‏شد فاصله نيمه از آن تير يكسان بود تا اينكه رفته رفته براى همه عادت شد، اتفاقا روزى به مسجد تشريف آورد و به نماز ايستاد، خواست تا تكبيرة الاحرام بگويد متوجه شد كه مردى سينه‏اش جلوتر از سايرين است، فرمود: بندگان خدا صفوف خود را منظم كنيد و گرنه ميان شما اختلاف خواهد افتاد. «2»

163- و نيز در همان كتاب از ابن مسعود نقل مى‏كند كه گفت: رسول خدا (ص) دست به شانه‏هاى ما مى‏گذاشت و ما را پس و پيش مى‏كرد و مى‏فرمود:

منظم بايستيد و گرنه اگر در ايستادن اختلاف داشته باشيد دلهايتان هم مختلف خواهد شد ... «3»

164- و در فقيه به سند خود از داود بن حصين از ابى العباس از ابى عبد اللَّه (ع) نقل مى‏كند كه فرمود: رسول خدا (ص) در ماه رمضان در دهه اول معتكف شد، سال بعد از دهه دوم اعتكاف كرد، ولى پس از آن هميشه در دهه سوم اعتكاف مى‏كرد. «4»

165- و نيز در فقيه مى‏گويد امام صادق (ع) فرموده: جنگ بدر در ماه رمضان اتفاق افتاد، در آن سال رسول اللَّه اعتكاف نكرد، سال بعد كه شد آن جناب دو دهه اعتكاف كرد، يكى براى همان سال يكى هم براى قضاى اعتكاف سال پيش. «5»

مؤلف: كلينى هم در كافى اين روايت را نقل فرموده. «6»

166- و نيز در كافى به سند خود از حلبى از ابى عبد اللَّه (ع) نقل كرده كه فرمود: رسول خدا (ص) وقتى كه دهه آخر (ماه رمضان) مى‏شد در مسجد اعتكاف‏

(1) علل الشرائع ج 2 ص 332 ح 4.

(2) تنبيه الخواطر ج 2 ص 491.

(3) تنبيه الخواطر تاليف امير حسين زاهد ج 2 ص 490 از ابو مسعود.

(4) من لا يحضره الفقيه ج 2 ص 123 ح 20.

(5) من لا يحضره الفقيه ج 2 ص 120 ح 3.

(6) كافى ج 4 ص 175 ح 2.

/ 539