ترجمه تفسیر المیزان جلد 6
لطفا منتظر باشید ...
داود (ع) مىفرمايد:" وَ اذْكُرْ عَبْدَنا داوُدَ ذَا الْأَيْدِ- ياد آر بنده ما داود را كه مردى نيرومند بود"، و در باره بناى آسمان مىفرمايد:" وَ السَّماءَ بَنَيْناها بِأَيْدٍ وَ إِنَّا لَمُوسِعُونَ- ما بناى آسمان را به قوت بيكران خود ساختيم و به تحقيق، توانا و قادر بر انفاقيم و يا به تحقيق، فراخ كننده آسمانيم". آن گاه در معناى" وَ أَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ" فرمود: يعنى آنها را به روحى از خود تقويت نمود. و وقتى گفته مىشود براى فلانى نزد من يدى است بيضاء، مقصود اينست كه فلانى نعمت فراوانى بمن داده و حق بزرگى بر من دارد «1».و در تفسير قمى در ذيل آيه شريفه/" وَ لَوْ أَنَّهُمْ أَقامُوا التَّوْراةَ وَ الْإِنْجِيلَ" فرموده كه در اين آيه روى سخن با قوم يهود و نصارا است، و در معناى" لَأَكَلُوا مِنْ فَوْقِهِمْ وَ مِنْ تَحْتِ أَرْجُلِهِمْ" گفته: كه امام فرمود معنايش اينست كه از بالا بوسيله باران و از پائين بوسيله رويش گياهان و مواد غذايى متمتع مىشوند «2».و در تفسير عياشى در ذيل جمله" مِنْهُمْ أُمَّةٌ مُقْتَصِدَةٌ" از ابى صهباء كبرى نقل كرده كه گفت: من خود از على بن ابى طالب (ع) شنيدم كه رأس الجالوت و اسقف نصارا را خواست و فرمود: من شما را از چيزى سؤال مىكنم كه خودم آن را مىدانم و در آن از شما داناترم. بنا بر اين نمىتوانيد واقع را كتمان كنيد، آن گاه رو به اسقف نصارا كرده و فرمود: تو را به خدايى قسم مىدهم كه انجيل را بر عيسى فرستاد و پاى آن جناب را پر بركت قرار داد و به او قدرتى داد كه مىتوانست كور مادر زاد و مرض پيسى را شفا دهد و درد چشم را تسكين و راحتى بخشد و مردگان را زنده كند و از گل براى شما مرغانى ساخته پرواز دهد و شما را به آنچه مىخوريد و يا ذخيره مىكنيد از غيب خبر دهد، اسقف گفت حاجت به اين همه قسم نبود من در جواب شما راست خواهم گفت، امام پرسيدند: بنى اسرائيل پس از عيسى (ع) به چند فرقه متفرق شدند؟ گفت به خدا قسم متفرق نشدند و به همان وحدت خود باقى ماندند، حضرت فرمود: به خدايى كه جز او معبودى نيست دروغ گفتى، چون بنى اسرائيل به هفتاد و دو فرقه متفرق شدند و همه آنان بجز يك فرقه در آتشند، خداى تعالى مىفرمايد:" مِنْهُمْ أُمَّةٌ مُقْتَصِدَةٌ وَ كَثِيرٌ مِنْهُمْ ساءَ ما يَعْمَلُونَ" و آن يك فرقهاى كه در آتش نيست همين امت مقتصده است. «3»
