لطفا منتظر باشید ...
امر به خانه سازى براى بنى اسرائيل
" وَ أَوْحَيْنا إِلى مُوسى وَ أَخِيهِ أَنْ تَبَوَّءا لِقَوْمِكُما بِمِصْرَ بُيُوتاً ..."كلمه" تبوءا" تثنيه امر از باب تفعل است، و مصدرش تبوى و به معناى مسكن گرفتن و منزل گزيدن است، و كلمه" مصر" نام شهر و يا كشور فرعون است، و كلمه" قبلة" در اصل، بناى نوع از مصدر بوده مانند بناى نوع" جلسة" يعنى حالت نشستن، و قبلة به معناى آن حالتى است كه باعث مىشود دو چيز مقابل هم قرار گيرد. پس كلمه" قبلة" مصدرى است به معناى فاعل، و معناى جمله" وَ اجْعَلُوا بُيُوتَكُمْ قِبْلَةً" اينست كه خانههاى خود را متقابل بسازيد بگونهاى كه بعضى رو بروى بعضى ديگر و در جهتى واحد قرار بگيرند. و منظور از اين فرمان اين بوده كه موسى و هارون بتوانند براى امر تبليغ دسترسى به آنان پيدا كنند و آنها بتوانند نماز را به جماعت بخوانند، هم چنان كه جمله بعدش كه مىفرمايد:" وَ أَقِيمُوا الصَّلاةَ" از آنجا كه بدنبال جمله مورد بحث قرار گرفته دلالت و يا حد اقل اشعار بر اين معنا دارد كه منظور از آن فرمان تمكن از نماز جماعت است.و اما اينكه فرمود:" وَ بَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ"، سياق و زمينه گفتار دلالت مىكند بر اينكه منظور از آن، بشارت به اجابت خواستهاى است كه در دعاى مذكور در دو آيه قبل يعنى:" رَبَّنا لا تَجْعَلْنا فِتْنَةً ..." از خدا خواسته بودند.و معناى آيه مورد بحث اين است كه: ما به موسى و برادرش وحى كرديم كه شما براى قومتان خانههايى در مصر بسازيد تا در آن سكونت كنند- از اين قسمت بر مىآيد كانه تا آن موقع بنى اسرائيل زندگى شهرى نداشتند، بلكه مانند صحرانشينان در خيمهها و مكانهايى نظير خيمه زندگى مىكردند- و شما و قومتان خانههايتان را رو بروى هم و در يك جهت قرار دهيد، تا ديوار به ديوار يكديگر باشد، و امر تبليغ و مشاوره و تشكيل اجتماع براى نماز ممكن باشد، و نماز را بپا داريد، و تو اى موسى مؤمنين را بشارت بده به اينكه خداى تعالى بزودى آنان را از شر فرعون و قومش نجات خواهد داد." وَ قالَ مُوسى رَبَّنا إِنَّكَ آتَيْتَ فِرْعَوْنَ وَ مَلَأَهُ زِينَةً وَ أَمْوالًا ..."كلمه" زينة" بناء نوع از مصدر" زين" به معناى آراستن است، و آن حالت و وضعى
است كه موجودى، آن را به خود مىگيرد و باعث مىشود كه موجودى ديگر جذب به آن شود.
