بحث روايتى
رواياتى در ذيل آيات مربوط به شعيب (ع) و قوم او
در تفسير قمى آمده كه معصوم (ع) فرمود: خداى تعالى حضرت شعيب (ع) را بسوى مدين مبعوث كرد- و مدين قريهاى بوده در سر راه شام- ولى مردمش به وى ايمان نياوردند. «1»و در تفسير عياشى از احمد بن محمد بن عيسى از بعضى اصحابش از امام صادق (ع) روايت آورده كه در تفسير جمله" إِنِّي أَراكُمْ بِخَيْرٍ" فرمود: مردم مدين در فراوانى نعمت به سر مىبردند بطورى كه قيمت اجناس پايين بود (و احتياجى به كمفروشى نداشتند). «2»و در همان كتاب از محمد بن فضيل از حضرت رضا (صلوات اللَّه عليه) روايت آمده كه محمد گفت: من از آن جناب از مساله انتظار فرج سؤال كردم، حضرت با تعجب فرمود:" ا و ليس تعلم ان انتظار الفرج من الفرج- مگر نمىدانى كه انتظار فرج خود مرحلهاى از فرج است؟" آن گاه فرمود: خداى تبارك و تعالى مىفرمايد:" وَ ارْتَقِبُوا إِنِّي مَعَكُمْ رَقِيبٌ".مؤلف: تعبير:" ليس تعلم" به معنى نمىدانى است كه تعبير لغوى و مطابق لغت نيست بلكه تعبيرى است مولد، (مولد به معناى عربى غير خالص است).(1) تفسير قمى، ج 1، ص 337، چاپ ايران.(2) تفسير عياشى، ج 2، ص 159، چاپ ايران.