بحث روايتى - ترجمه تفسیر المیزان جلد 10

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 10

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

بحث روايتى

رواياتى چند در مورد درخواست قرآنى ديگر
...

(رواياتى چند در مورد درخواست قرآنى ديگر توسط مشركين،مكر كردن با خدا،دار السلام و)‏

در تفسير قمى در ذيل جمله" قالَ الَّذِينَ لا يَرْجُونَ لِقاءَنَا ائْتِ بِقُرْآنٍ غَيْرِ هذا ..." آمده كه قريش به رسول خدا (ص) گفتند: يا رسول اللَّه! قرآنى ديگر غير اين قرآن بياور، براى اينكه تو اين قرآن را از يهود و نصارى آموخته‏اى. در پاسخ آنان اين دستور رسيد كه به ايشان بگو: اگر خدا مى‏خواست اين قرآن را نفرستد من آن را بر شما تلاوت نمى‏كردم، و اصلا نسبت به آن داناتر از شما نبودم، چون من قبل از اينكه مورد وحى قرار گيرم چهل سال در بين شما زندگى كردم، و در مدت چهل سال يك كلمه از قرآن سخن نگفتم، تا آنكه قرآن به من وحى شد. «1»

مؤلف: در انطباق مضمون اين حديث با آيه، خفايى هست، و خيلى روشن نيست.

علاوه بر اين، در اين روايت آمده كه قريش عرض كردند: يا" رسول اللَّه" با اينكه رسالت آن جناب را قبول نداشتند. و در تفسير عياشى از منصور بن حازم از امام صادق (ع) روايت شده كه فرمود: رسول خدا (ص) همواره مى‏فرمود:" إِنِّي أَخافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ"، تا آنكه سوره فتح نازل شد، كه بعد از آن ديگر اين كلام را تكرار نكرد. «2»

مؤلف: اين روايت هم خالى از اشكال نيست. «3»

و در الدر المنثور است كه بيهقى- در كتاب دلائل- از عروه روايت كرده كه گفت:


(1) تفسير قمى، ط. نجف، ج 1، ص 309.

(2) تفسير عياشى، ج 2، ص 120.

(3) براى اينكه از آن بر مى‏آيد كه رسول خدا (ص) خود را در معرض عصيان مى‏ديده و به خدا پناه مى‏برده از اينكه او را عصيان كند و گرفتار عذاب يوم عظيم شود، ولى همين كه در سوره فتح شنيد كه خدا وعده داده كه" لِيَغْفِرَ لَكَ اللَّهُ ما تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِكَ وَ ما تَأَخَّرَ" و اطمينان يافت كه خداى تعالى او را نه در ازاى گناهان گذشته‏اش عذاب مى‏كند. و نه در مقابل گناهان آينده‏اش، لذا آن كلمه را ديگر تكرار نكرد، در حالى كه معناى آن كلمه و آن آيه اين نيست كه رسول خدا (ص) در معرض گناه قرار داشته بلكه معنايش اين است كه شما مشركين از من توقع نكنيد كه قرآن را از آنچه هست تغيير دهم، من از عذاب روزى عظيم مى‏ترسم، و اين كلام در عين اينكه جدى و درست است، معنايش اين نيست كه آن جناب در معرض گناه قرار دارد، آيه سوره فتح هم به معناى آمرزش گناهان اصطلاحى نيست بلكه معناى ديگرى دارد كه در تفسير آن سوره مى‏آيد- ان شاء اللَّه تعالى. (مترجم)


/ 573