نقاط ضعف در سخن صاحب المنار ‏ - ترجمه تفسیر المیزان جلد 10

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 10

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

نقاط ضعف در سخن صاحب المنار ‏

در پاسخ مى‏گوييم بله، و ليكن شرط اول قبول روايت در جايى كه روايت از امرى خبر مى‏دهد كه بر خلاف سنن و نواميس و قوانينى است كه خداى تعالى با آن نواميس نظام عالم را بپا داشته و آن را مايه آبادى و يا خرابى قرار داده بايد چنين خبرى از وحى الهى منشا گرفته و به نقل متواتر از معصوم نقل شده باشد و يا حد اقل سندى صحيح و متصل به عصر معصوم داشته و هيچ ناشناخته‏اى در سند و متن آن نباشد، و حال آنكه ما نه در كتاب خداى تعالى چنين چيزى را مى‏بينيم و نه در حديثى كه با سندى متصل به رسول خدا (ص) رسيده باشد و نه حكمت خدا اقتضاء مى‏كند كه سرزمين لوط آن قدر به آسمان بلند شود كه صداى سگهايش به گوش سكان آسمان برسد و اين ماجرا تنها از بعضى تابعين يعنى كسانى كه عصر رسول خدا (ص) را درك نكرده بودند نقل شده نه صحابه كه آن جناب را درك كرده‏اند و ما هيچ شكى نداريم در اينكه اين روايت از رواياتى است كه اسرائيلى‏ها ساخته و در دست و دهان مسلمانان ساده لوح انداخته‏اند. از جمله حرفهايى كه زده‏اند اين است كه گفته‏اند عدد مردم آن شهر چهار ميليون نفر بوده در حالى كه همه بلاد فلسطين گنجايش اين عدد انسان را ندارد، پس اين ميليونها انسان چگونه در آن چهار قريه جا گرفته بودند؟ «1»

و اينكه گفته اين حديث از احاديثى است كه تابعين آن را نقل كرده‏اند نه صحابه، درست نيست براى اينكه او توجه نداشته كه حديث مورد بحث از" ابن عباس" و" حذيفة بن اليمان" روايت شده و در روايت ابن عباس (بطورى كه الدر المنثور آن را از اسحاق بن بشر، و ابن عساكر آن را از طريق جويبر، و مقاتل آن را از ضحاك نقل كرده‏اند) آمده:

" همين كه چهره صبح نمايان شد جبرئيل دست به كار قريه‏هاى لوط شد و آنچه از مردان و زنان و ميوه‏ها و مرغان در آنها بود همه را گرد آورده در هم پيچيد و سپس زمين را از طبقات زيرين در آورده زير بال خود گرفت و به طرف آسمان دنيا بالا برد (تا جايى كه) ساكنان آسمان دنيا صداى سگها و مرغان و زنان و مردان را از زير بال جبرئيل شنيدند آن گاه آن سرزمين را پشت و رو به پايين انداخت و دنبالش رگبارى از سنگ‏ريزه بر آن سرزمين بباريد، و سنگها براى آن بود كه اگر چوپانها و تجار در آن سرزمين باقى مانده‏اند آنها نيز به هلاكت برسند ..."


(1) تفسير المنار، ج 12، ص 138، ط بيروت.

/ 573