فرشتگان مامور عذاب، خود را معرفى كرده، به لوط (ع) مى‏گويند از آن سرزمين دور شود ‏ - ترجمه تفسیر المیزان جلد 10

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه تفسیر المیزان - جلد 10

سید محمدحسین طباطبایی؛ ترجمه: سید محمدباقر موسوی همدانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

بنا بر اين، در جمله" لَوْ أَنَّ لِي بِكُمْ قُوَّةً" باء حرف جر سببى است و جمله را چنين‏
معنا مى‏دهد" من به سبب شما يعنى به اينكه مردى رشيد از شما را منضم و همكار خود كنم ندارم تا او به يارى من قيام كند و شر شما را از من دفع نمايد" أَوْ آوِي إِلى‏ رُكْنٍ شَدِيدٍ" و يا بتوانم خود را به ركنى شديد بچسبانم و به قوم و قبيله‏اى منضم كنم كه قدرتى منيع داشته باشند و آنان شما را از من دفع كنند"، اين آن معنايى است كه با در نظر گرفتن زمينه گفتار، از آيه شريفه استفاده مى‏شود.

ولى بعضى «1» از مفسرين گفته‏اند:

معناى جمله" لَوْ أَنَّ لِي بِكُمْ قُوَّةً" اين است كه من آرزو دارم كه اى كاش موقعيت و قدرت و جماعتى مدافع مى‏داشتم كه بوسيله آن موقعيت و آن قدرت و آن جماعت، شر شما را از ميهمانان خود دفع مى‏كردم. ليكن اين وجه درست نيست براى اينكه بنا بر اين وجه كلمه" بكم" در معنا تبديل شده به" بهم عليكم" و اين صحيح نيست.

بعضى «2» ديگر گفته‏اند: معناى جمله" لَوْ أَنَّ لِي بِكُمْ قُوَّةً" اين است كه اى كاش خود نيرو مى‏داشتم و عليه شما قيام مى‏كردم. اين معنا نيز درست نيست براى اينكه از لفظ آيه به دور است.

بعضى «3» ديگر گفته‏اند: خطاب در آيه به ميهمانان است نه به قوم، و معنايش اين است كه لوط به ميهمانان گفت: آرزو دارم كه اى كاش به سبب شما داراى نيرويى مى‏شدم كه مى‏توانستم با آن نيرو در برابر اين قوم عرض اندام كنم. اين وجه نيز درست نيست، زيرا مستلزم انتقال خطاب از قوم به سوى ميهمانان است و اين انتقام هم بدون آوردن دليلى روشن در متن آيه باعث ابهام و تعقيد است و بدون ضرورت نمى‏توان كلام خداى تعالى را كه فصيح‏ترين كلام است حمل بر آن كرد و گفت كه خداى عز و جل در خصوص اين جمله مرتكب ابهام و تعقيد شده است.

فرشتگان مامور عذاب، خود را معرفى كرده، به لوط (ع) مى‏گويند از آن سرزمين دور شود ‏

" قالُوا يا لُوطُ إِنَّا رُسُلُ رَبِّكَ لَنْ يَصِلُوا إِلَيْكَ ..."

يعنى فرستادگان پروردگار به آن جناب گفتند: مردم هرگز به تو نمى‏رسند، و عبارت" هرگز به تو نمى‏رسند" (لَنْ يَصِلُوا إِلَيْكَ) كنايه است از اينكه بر تحقق دادن خواسته خود قادر نيستند، و معناى جمله اين است كه وقتى ماجرا بدينجا رسيد كه گفته‏هاى لوط كمترين اثرى‏
نبخشيد فرشتگان الهى خودشان را به وى معرفى نموده، گفتند" ما جوان امرد و از جنس بشر نيستيم،


(1) مجمع البيان، ج 3، ص 197، چاپ بيروت.

(2) تفسير ابو الفتوح رازى، ج 6، ص 35، روح المعانى، ج 12، ص 108.

(3) تفسير المنار، ج 12، ص 135.

/ 573