لطفا منتظر باشید ...
مراد از:" وَ أُتْبِعُوا فِي هذِهِ لَعْنَةً وَ يَوْمَ الْقِيامَةِ بِئْسَ الرِّفْدُ الْمَرْفُودُ"
" وَ أُتْبِعُوا فِي هذِهِ لَعْنَةً وَ يَوْمَ الْقِيامَةِ بِئْسَ الرِّفْدُ الْمَرْفُودُ" يعنى قوم فرعون امر فرعون را متابعت كردند، لعنت خدايى هم آنان را متابعت كرد و لعنت خدا عبارت است از رحمت او و رانده شدن از ساحت قرب او كه به صورت عذاب غرق تجسم يافت، ممكن هم هست بگوييم: لعنت، حكمى است مكتوب از خداى تعالى در نامه اعمالشان به اينكه از رحمت الهى دور باشند كه اثر اين دورى از رحمت، غرق شدن در دنيا و معذب شدن در آخرت باشد." وَ يَوْمَ الْقِيامَةِ بِئْسَ الرِّفْدُ الْمَرْفُودُ"، كلمه" رفد" به معناى عطيه (بخشش) است و اصل در معناى" رفد" عون (ياور) بوده و اگر عطيه را نيز رفد و مرفود خواندهاند به اين مناسبت بوده كه عطيه، گيرنده را در برآوردن حوائجش يارى مىدهد و معناى جمله مورد بحث اين است كه آن عطيهاى كه در قيامت به آنان داده مىشود عطيه بدى است و آن آتش است كه اينان در آن افروخته مىشوند و اين آيه نظير آيه زير است كه مىفرمايد: " وَ أَتْبَعْناهُمْ فِي هذِهِ الدُّنْيا لَعْنَةً وَ يَوْمَ الْقِيامَةِ هُمْ مِنَ الْمَقْبُوحِينَ" «1».و چه بسا مفسرينى كه كلمه" يوم القيامة" را در آيه شريفه ظرفى متعلق به جمله" اتبعوا" و يا به كلمه" لعنة" گرفتهاند نظير كلمه" فى هذه" كه آن را نيز متعلق به آن يا اين دانسته و گفتهاند: معناى آيه چنين است كه خداى تعالى در دنيا و آخرت لعنت را دنبالشان قرار داد و يا چنين است كه خداى تعالى دنبالشان قرار داد لعنت دنيا و آخرت را، آن گاه سخن را از نو آغاز كرده و فرموده:" بِئْسَ الرِّفْدُ الْمَرْفُودُ" يعنى بد است آن عطيهاى كه داده شده، يعنى آن لعنتى كه اينان متبوع آن شدند و يا آن عطيهاى كه داده شدند و عبارت بود از اتباع به لعن.و الحمد للَّه رب العالمين(1) ما در اين دنيا لعنت را تابع آن كرديم و (در) روز قيامت ايشان از دور شدگانند." سوره قصص، آيه 42"
