لطفا منتظر باشید ...
اشاره به اينكه هدايت به معناى ايصال به مطلوب، شان انبياء و ائمه (ع) است
و اما اينكه در خطاب به رسول گرامى خود با اينكه او نيز يك امام بوده و امام بايد هدايتش به نحو رساندن به هدف باشد فرمود:" إِنَّكَ لا تَهْدِي مَنْ أَحْبَبْتَ وَ لكِنَّ اللَّهَ يَهْدِي مَنْ يَشاءُ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ" «3»، و يا در آياتى ديگر اين مضمون را به بيانى ديگر خاطرنشان كرده منافاتى با گفته ما ندارد، و نمىخواهد بفرمايد: هدايت ائمه و انبياء هم به نحو راه نشان دادن است، و اين حضرات هدايت به نحو ايصال و رساندن به مطلوب ندارند، بلكه مىخواهد به مساله اصالت و تبعيت اشاره نموده بفرمايد: انبياء و ائمه هم هدايت به نحو ايصال به مطلوب را از پيش خود مالك نشدهاند، بلكه خداى تعالى به آنان چنين مقامى عطا فرموده، هم چنان كه در مساله ميراندن زندگان و مساله علم به غيب و امثال آن به اين حقيقت اشاره نموده و خاطرنشان كرده كه مالك بالذات و به نحو حقيقى هر چيزى خداى سبحان است، و هر كس ديگر هر چه دارد خدا به او تمليك كرده، و مالكيتش حقيقى نيست، بلكه تبعى و يا عرضى است، و به اذن خداى تعالى سبب آن مالكيت شده است، هم چنان كه در باره هدايت ائمه كه گفتيم به نحو ايصال به مطلوب است، فرموده:" وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنا" «4». در احاديث نيز اشاره به اين حقيقت شده و فرمودهاند كه" هدايت به سوى حق شان پيامبر عظيم الشان اسلام(1) اى قوم من، مرا پيروى كنيد تا به سوى راه رشد هدايتتان كنم." سوره مؤمن، آيه 38".(2) ما بشر را به سوى راه راست هدايت كردهايم، حال يا بشر شكر اين هدايت را بجاى مىآورد و يا كفران مىكند." سوره انسان، آيه 3"(3) چنين نيستى كه تو هر كس را دوست بدارى هدايت كنى بلكه اين خدا است كه هر كس را بخواهد هدايت مىكند و او به حال آنان كه قابل هدايتند آگاهتر است." سوره قصص، آيه 56"(4) آنان را پيشوايانى قرار داديم كه به امر ما هدايت مىكنند." سوره انبياء، آيه 73"
