لطفا منتظر باشید ...
و دقت در سياق آيه و ظاهر جملات آن كافى است كه خواننده، به بطلان وجوه نامبرده حكم كند- غير از وجهى كه نظر ما بود- و ديگر حاجت به آن نيست كه ما گفتار را در رد آن وجوه طول دهيم و به بحث و مناقشه در آنها بپردازيم." وَ مِنْ قَبْلِهِ كِتابُ مُوسى إِماماً وَ رَحْمَةً"- ضمير در كلمه" من قبله" به موصول در جمله قبل يعنى جمله" ا فمن ..." بر مىگردد، احتمال دومى كه در ضمير" يتلوه" داديم اينجا نيز
وجود دارد، يعنى ممكن است اين ضمير نيز به كلمه" بينة" برگردد، به همان بيانى كه در آنجا گذشت.
(1) تفسير كشاف، ج 2، ص 385، مجمع البيان، ج 3، جزء 12، ص 130 (به نقل از ابى مسلم).(2) مجمع البيان، ج 3، جزء 11، ص 130 (به نقل از ابن عباس و مجاهد و زجاج).(3) ليكن خدا گواه است به آنچه به سويت نازل كرد، و اينكه آنچه نازل كرده به علم خود نازل كرده كه ملائكه شاهد و ناظر بودند." سوره نساء، آيه 166"(4) مجمع البيان، ج 3، جزء 12، ص 130 (به نقل از مجاهد).(5) تفسير مجمع البيان، ج 3، جزء 12، ص 130.(6) اى پيغمبر بدرستى كه ما تو را فرستاديم در حالى كه شاهد و بشارت دهنده و انذار كننده مىباشى. " سوره احزاب، آيه 45"(7) مجمع البيان، ج 3، جزء 12، ص 130 (به نقل از محمد بن حنفيه و حسن و قتاده)(8) مجمع البيان، ج 3، جزء 12، ص 130 (به نقل جبائى)، و تفسير طبرى، ج 12، ص 11.
