لطفا منتظر باشید ...
كرد و بار ديگر او و گروندگان به او را تهديد كردند كه از شهر بيرونتان مىكنيم مگر اينكه به كيش بتپرستى ما برگرديد. «1» و به اين رفتار خود هم چنان ادامه دادند تا آنكه آن حضرت از ايمان آوردنشان بكلى مايوس گرديد و بناچار رهايشان كرده به حال خودشان واگذار نمود «2» و در آخر دعا كرد و از خداى تعالى درخواست فتح نموده، عرضه داشت: " رَبَّنَا افْتَحْ بَيْنَنا وَ بَيْنَ قَوْمِنا بِالْحَقِّ وَ أَنْتَ خَيْرُ الْفاتِحِينَ" «3».دنبال اين دعا خداى تعالى عذاب يوم الظله را نازل كرد، روزى كه ابر سياه همه جا را تاريك كرد و بارانى سيلآسا بباريد «4»، اهل مدين آن جناب را مسخره مىكردند كه اگر از راستگويانى قطعهاى از طاق آسمان را بر سر ما ساقط كن «5»، پس صيحه آسمان آنها را بگرفت «6» در نتيجه در خانههايشان صبح كردند در حالى كه به زانو در آمده و مرده بودند و خداى تعالى شعيب و مؤمنين به وى را نجات داد «7»، پس شعيب پشت به آن قوم مرده كرده، گفت: چقدر در ابلاغ رسالت پروردگارم به شما كوشيدم و چقدر نصيحتتان كردم حالا چگونه مىتوانم در باره سرنوشت شوم مردمى كافر اندوهناك باشم. «8»
2- شخصيت معنوى شعيب (ع)
شعيب (ع) از زمره پيغمبران مرسل و محترم خداى تعالى بود و خداى عز و جل آن جناب را در ستايشهايى كه از انبياى گرام خود نموده و در ثناى جميلى كه قرآن آن را در اين باره آورده شركت داده و قرآن كريم در آيات شريفهاش و مخصوصا در سوره اعراف و هود و شعراء از آن جناب مقدار زيادى از حقايق معارف و علوم الهى و ادب خيره كنندهاى كه نسبت به پروردگارش و نسبت به مردم داشته حكايت كرده است.و او خود را رسولى امين «9» و مصلح «10» و از صالحين شمرده «11» و خداى تعالى همه اينها را ازآن جناب حكايت كرده و امضاء و تصديق نموده و در شخصيت معنوى آن جناب همين بس كه كليم خدا، موسى بن عمران (ع) نزديك به ده سال او را خدمت كرده است سلام اللَّه عليه.
3- نظر تورات در باره آن حضرت
در تورات داستان شعيب و قوم او نيامده، تنها يادى كه از آن جناب كرده اين است كه در اصحاح دوم از سفر خروج گفته: بعد از آنكه موسى (ع) آن مرد قبطى را كشت از مصر به مدين فرار كرد (تا آخر داستان) و در آنجا شخصى را ذكر كرده به نام" اعوئيل كاهن مديان" (و يا به عبارتى ديگر عالم دينى شهر مدين).(1) سوره اعراف، آيه 86.(2) سوره هود، آيه 93.(3) پروردگارا! بين ما و بين قوم ما فتحى به حق برسان كه تو بهترين فاتحانى." سوره اعراف، آيه 89"(4 و 5) سوره شعراء، آيه 189.(6) سوره اعراف، آيه 91، سوره عنكبوت، آيه 37.(7) سوره هود، آيه 94.(8) سوره اعراف، آيه 93.(9) سوره شعراء، آيه 178.(10) سوره هود، آيه 88.(11) سوره شعراء، آيه 27.
