امكان ولايت براي انسان - شمیم ولایت نسخه متنی

از اين رو مي‏فرمايد: (هو معكم أينما كنتم)[1]؛ او با شماست، هر جا كه باشيد. خداوند با شما معيت قيّومي دارد.

اگر انساني با انجام كارهايي كه موجب قرب وي به خدا مي‏شود، خود را به خدا نزديك كرد، به آغاز ولايت، يعني نصرت و محبت راه مي‏يابد.

علّت اين كه انسان با تلاش به خدا نزديك شده و تحت ولايت خداي سبحان قرار مي‏گيرد، آن است كه انسان در ذات خود احساس نياز و فقر مي‏كند و مي‏خواهد به غني و بي‏نياز محض نزديك شود. هم‏چنين انسان احساس ذلّت مي‏كند و مي‏خواهد، در سايه قرب خداي عزيز به عزّت برسد، زيرا عزّت از آن خداي سبحان است؛ (من كان يُريد العزّة فإنّ العزّة لله جميعاً)[2]. انسان براي رفع ذلّت از خويشتن و تحقق عزّت در خود به خدا نزديك مي‏شود.

امكان ولايت براي انسان

در اين‏جا ممكن است، اين سؤال مطرح شود كه آيا امكان دارد كه انسان به خدا نزديك شده و به ولايت الهي نائل شود يا خير؟

در جواب بايد گفت: گرچه بر امكان ولايت، هم دليل عقلي وجود دارد، و هم دليل نقلي و قرآني بر وقوع آن دلالت مي‏كند، اما به لحاظ اين‏كه دليل قرآني وقوع آن را اثبات مي‏كند، جا براي بحث از امكان آن نيست.

قرآن كريم از اين كه عده‏اي اولياي الهي هستند، خبر مي‏دهد و مي‏فرمايد: (ألا إنّ أولياء الله لا خوف عليهم ولا هم يحزنون)[3]؛ عدّه‏اي از اولياء الله هستند و لازمه
ولايتشان آن است كه خوف و ترس و حزن و اندوه را به آنان راهي نيست، زيرا اگر انسان به خدا نزديك شود، در دژ توحيد قرار مي‏گيرد.

[1] ـ سوره حديد، آيه 4.

[2] ـ سوره فاطر، آيه 10.

[3] ـ سوره يونس، آيه 26.