رحمت عام علي(عليه‌السلام) - شمیم ولایت نسخه متنی

رحمت عام علي(عليه‌السلام)

رحمت ويژه اميرالمؤمنين و ساير اهل‏بيت(عليهم‌السلام) نظير رحمت اِلهي فراگير و عام است و هم‏چون سيل خروشان تشنگان را سيراب مي‏كند و مانند آفتاب پرتوافشاني كرده، به طالبان نور روشنايي مي‏بخشد، هرچند بهره‏مندي از آن، مخصوص كساني است كه در مسير سيل و در شعاع نور آفتاب قرار گيرند. كسي كه از مسيل فرار مي‏كند يا به سايه پناه مي‏برد، در ناكام ماندن، مانند ظرف در بسته‏اي است كه سال‏ها در ميان امواج سهمگين و خروشان اقيانوس‏ها غوطه مي‏خورد، ولي نَمي از اين‏درياها در آن نفوذ نمي‏كند.

بنابراين، محروميت از رحمت علي(عليه‌السلام) ناشي از عمل كرد خود انسان‏ها است، مانند محروميت از رحمت اِلهي كه پيامبر اكرم‏صلي الله عليه و آله و سلم درباره آن فرمود: «أوحي الله‏عزّوجلّ إلي داود(عليه‌السلام): يا داود! كما لاتضيق الشمس علي من جلس فيها كذلك لاتَضيق رحمتي علي من دخل فيها»؛ يعني خدا به داود(عليه‌السلام) وحي فرستاد: اي داود! همان گونه كه خورشيد از نور دادن به كسي كه در محدوده آن باشد، مضايقه نمي‏كند، رحمت من نيز از كسي كه در آن قرار گيرد، مضايقه نمي‏كند[1].

حاصل آن‏كه بايد خود را در مسيل رحمت اميرمؤمنان(عليه‌السلام) قرار دهيم تا عطوفت و مهر او ما را فرا گيرد، وگرنه با اين كه آن ذات مقدّس ناظر بر اعمال تمام امّت است، نسبت به برخي نظر تشريفي و تكريمي نخواهد داشت، همان‏گونه كه خداي
سبحان نسبت به بعضي نظر تشريفي ندارد و با آن‏ها سخن نمي‏گويد:

[1] ـ بحارالأنوار، ج14، ص34.