ظلم نهي ميكند، فرق بين سلطهگري و سلطهپذيري را روا نميدارد و ستمپذيري را همانند ستمگري مذموم ميشمارد و از هر دو نهي مينمايد؛ (لاتَظلمون ولاتُظلمون)[1].
رمز تفاوت استعدادها
قرآن كريم تفاوت استعدادها را زمينه آزمون و وسيله توزيع عادلانه كارهاي اجتماعي و تسخير متقابل افراد جامعه ميداند، و هرگونه تحقير و هتك حيثيت يا بهرهوري رايگان و انتفاعِ يكجانبه را مطرود ميشمارد؛ (...ورفع بعضكم فوق بعضٍ درجاتٍ لِيبلوكم في ما اتيكم... )[2] و (...ورفعنا بعضهم فوق بعضٍ درجاتٍ لِيتّخذ بعضهم بعضاً سخريّاً ورحمت ربِّك خيرٌ ممّا يجمعون)[3].از آيات ياد شده روشن ميشود كه همه مواهب الهي آزمون بندگان خدا است، نه تكريم واجدين و تحقير فاقدين آنها، و هدف آن تقسيم عادلانه وظايف اجتماعي است و آيه (يا أَيُّها الَّذين امنوا لايسخر قومٌ من قومٍ عسي أَنْ يكونوا خيراً منهم ولانِساءٌ من نساءٍ عسي أَن يكنَّ خيراً منهنَّ)[4] مانع هرگونه تحقير و فخرفروشي است و حفظ احترام متقابل را بر همگان لازم ميداند تا معاشرت جامعه در پرتو تأمين كرامت، زمينه پيدايش «مدينه فاضله» را فراهم نمايد.[1] ـ سوره بقره، آيه 279. [2] ـ سوره انعام، آيه 165. [3] ـ سوره زخرف، آيه 32. [4] ـ سوره حجرات، آيه 11.