دنياي متغيّر - شمیم ولایت نسخه متنی

از نكات عبرت‏انگيز دنيا اين است كه انسان در حالي كه نزديك است به آرزويش برسد، ناگهان اجلش فرا مي‏رسد و اميدش را قطع مي‏كند، نه به آرزو رسيده و نه آنچه مورد آرزوي اوست، باقي مي‏ماند. سبحان‏الله! سرور و نشاطش چه غرورآور، و سيرابي او چه تشنگي‏زاست و سايه‏اش چه زود از ميان مي‏رود. نه آنچه مي‏آيد (مرگ) را مي‏توان رد كرد و نه آنچه گذشته است، باز مي‏گردد. سبحان‏الله! زندگان چه به مردگان نزديكند، زيرا به زودي به آن‏ها ملحق مي‏شوند و چه‏قدر مردگان از زندگان دورند، چون به كلي از آنان جدا شده‏اند:

ومن عبرها أن المرءَ يُشرف علي أمَله فَيَقْتَطِعُهُ حضور أجله فلا أملٌ يدرك ولامُؤمَّلٌ يترك. فسبحان الله ما أعَزَّ سرورها! و أظمَأ ريّها! وأضحي فيئها! لاجاءٍ يُرَدُّ ولاماضٍ (مؤمّل) يرتَدُّ. فسبحان الله، ما أقرب الحيّ من الميتِ للحاقة به وأبعد الميتَ من الحيّ لانقطاعه عنه![1].

دنياي متغيّر

دنيا يك روز به كام كسي، و روز ديگر بر ضدّ او مي‏گذرد، چنان‏كه اميرالمؤمنين(عليه‌السلام) فرمود: «والدهر يومان: يومٌ لك ويوم عليك»[2] و همواره اين تغيير و تبديل پابرجاست، زيرا كه دنيا محل تغيير و تبديل است؛ «أنّ الدنيا دار دُوَل»[3].

يكي از علل دگرگوني زمان تغيير حكومت است. هنگامي كه حاكمي عادل و زاهد نسبت به دنيا بر مسند حكومت قرار گيرد، زمانه عوض مي‏شود، چنان‏كه حضرت علي(عليه‌السلام) فرمود: «إذا تغيّر السلطان، تغيّر الزمان»[4]،

[1] ـ نهج‏البلاغه، خطبه 114.

[2] ـ همان، حكمت 396.

[3] ـ همان، نامه 72.

[4] ـ همان، نامه 31.