ولايت تكويني و تشريعي خداوند - شمیم ولایت نسخه متنی

مقدّمه سوم

استناد همه امور به خداوند؛ براساس توحيد ربوبي، پيدايش هر چيزي به خداوند سبحان استناد پيدا مي‏كند و هرچه سهمي از هستي داشته باشد، چه حقيقي و چه اعتباري، به خداوند مرتبط است و خداوند آن‏ها را ايجاد كرده است.

مقدّمه چهارم

مرجع ولايت تكويني و تشريعي؛ انقسام ولايت، به ولايت تشريعي و ولايت تكويني به اين معناست كه ولايت بر تشريع و تكوين از آن ولي است، زيرا علّت سايه افكن و سرپرست معلول و معلول مولّي عليه و تحت تربيت علّت است، اگر علّت كار حقيقي انجام دهد، مانند آن كه درخت يا انساني را بيافريند، در اين صورت علّت ولي آن امر تكويني، يعني ولي التكوين است و اگر كار اعتباري انجام دهد، مانند آن كه به چيزي امر و يا از چيزي نهي كند، در اين صورت ولي اعتبار و به عبارتي ولي‏التشريع خواهد بود.
بنابراين، بازگشت ولايت تكويني به ولايت بر تكوين و به عبارتي ولي‏التكوين و ولايت تشريعي به ولايت بر تشريع و به عبارتي ولي‏التشريع خواهد بود.

ولايت تكويني و تشريعي خداوند

با توجه به مقدمات مذكور روشن مي‏شود كه خداي سبحان هم داراي ولايت تكويني است و هم داراي ولايت تشريعي، زيرا بر اساس توحيد ربوبي تنها خداوند است كه با اعمال ولايت، جهان هستي را اداره كرده و اوست كه همواره به انحاي گوناگون ربوبيت خود را اعمال مي‏كند. هم‏چنين بر اساس پذيرش نبوت و فراغت از اثبات وحي، تنها خداست كه حق وضع قانون دارد و قوانين وضع شده را توسط پيامبرصلي الله عليه و آله و سلم به مردم ابلاغ مي‏كند.