هدفمندي انسان در كلام علي(عليه‌السلام) - شمیم ولایت نسخه متنی

هدفمندي انسان در كلام علي(عليه‌السلام)

حضرت علي(عليه‌السلام) در نهج البلاغه درباره هدفمندي آدم و عالَم فرمود: «فإِنّ الله سبحانه لم يخلقكم عَبَثاً ولم يترككم سُدي ولم يَدَعْكُم في جهالةٍ ولا عَمي»[1]؛ خداوند شما را عبث نيافريده و مهمل وا نگذاشته و شما را در جهالت و نابينايي سرگردان رها نكرده است.

هم‏چنين در نهج‏البلاغه آمده است: و كلّف يسيراً ولم يكلّف عسيراً وأَعطي علي القليل كثيراً ولم يُعْصَ مغلوباً ولم‏يُطَعْ مُكْرِهاً ولم يُرْسِل الاَنبياء لعباً ولم‏يُنْزِل الكتاب للعباد عبثاً ولاخَلَقَ السموات والاَرضَ وما بينهما باطلاً: (ذلِك ظنّ الّذين كفروا)[2]؛ يعني خداوند تكاليف آساني بر دوش آنان گذارده و هرگز تكليف سنگيني نكرده و در برابر كار كم پاداش زياد قرارداده و هيچ‏گاه كسي از روي اجبار او را معصيت نكرده و اطاعت از روي اكراه نبوده و پيامبران را بيهوده نفرستاده و كتب آسماني براي بندگان را عبث نازل نكرده است. آسمان‏ها و زمين و آن‏چه را در ميان آن‏هاست، باطل و بي‏هدف نيافريده است؛ اين گمان كساني است كه كافرند.

[1] ـ نهج البلاغه، خطبه 86.

[2] ـ همان، حكمت 78.