محورهاي وحدت در حوزه پيروان اديان توحيدي
خداي سبحان در آيه (قل يا أهل الكتاب تعالوا... )[1] سه محور اتحاد بين موحدان عالَم را بيان كرده است:1. پرستش خدا
اولين محور اتحاد در حوزه پيروان اديان توحيدي، توحيد در عبادت (اتفاق بر پرستش خداي سبحان) است؛ (ألّانعبد إلّاالله). بر پايه آيات قرآن كريم همه پيامبران الهي به توحيد عبادي مأمور بودند و نيز انسانها را به توحيد عبادي فرا خواندهاند؛ (وما أرسلنا من قبلك من رسول إلاّ نوحي إليه أنّه لاإله إلّاأنا فاعبدون)[2] و (...يا قوم اعبدواالله ما لكم من إله غيره... )[3]. گرچه لسان (اعبدوا الله) در آيه دوم زبان حصر نيست، ليكن جمله (ما لكم من إله غيره) بيانگر حصر عبادت در خداي سبحان، مفسر گوياي كلمه «لا إله إلّاالله» است.2. نفي شرك
دومين محور اتحاد در حوزه پيروان اديان توحيدي نفي شرك ذاتي است:(ولا نشرك به شيئاً). در قرآن كريم هر جا سخن از عبادت ناب و نفي شرك عملي است، ميان اين دو (عبادت و نفي شرك)« واو» عطف نيامده است، مانند (يعبدونني لا يشركون بي شيئاً)[4]، زيرا عبادت ناب و خالص با شرك عملي سازگار نيست.[1] ـ سوره آلعمران، آيه64. [2] ـ سوره انبياء، آيه25. [3] ـ سوره اعراف، آيه65. [4] ـ سوره نور، آيه 55.