كرامت در قرآن - شمیم ولایت نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

شمیم ولایت - نسخه متنی

عبدالله جوادی آملی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

كرامت در قرآن

قرآن كريم كرامت را صفت امور متعددي قرارداده است، مانند :

(رسولٍ كريم)[1]، (قرانٌ كريم)[2]، (زروعٍ و مقامٍ كريمٍ)[3]، (زوجٍ كريمٍ)[4]، (رزقٌ كريمٌ)[5]، (أجرٍ كريمٍ)[6]، (كتابٌ كريمٌ)[7]، (مَلَكٌ كريمٌ)[8]، (قولاً كريماً)[9]، (مُدْخَلاً كريماً)[10] و....

هيچ موجودي به اندازه خداي سبحان از هوان و حقارت مبرّا نيست. از اين جهت، نه تنها متّصف به اسم «كريم» مي‏شود:

(...فإنّ ربي غني كريم)[11]

[1] ـ سوره تكوير، آيه19؛ سوره حاقه، آيه40

[2] ـ سوره واقعه، آيه77.

[3] ـ سوره دخان، آيه26.

[4] ـ سوره لقمان، آيه10.

[5] ـ سوره سبأ، آيه4.

[6] ـ سوره يس، آيه11.

[7] ـ سوره نمل، آيه29.

[8] ـ سوره يوسف، آيه31.

[9] ـ سوره اسراء، آيه23.

[10] ـ سوره نساء، آيه31.

[11] ـ سوره نمل، آيه40.

/ 753