لوامع صاحبقرانی جلد 3

و فقه رضوى نيز اشعارى باين معنى دارد و على اي حال عمل بذراع و ذراعين بهتر است لهذا صدوق احاديث قامت را ذكر نكرده است و جمعى از متأخرين كه ذراع را در فريضه ذكر نكرده‏اند و از جهت نافله ذكر كرده‏اند و از جهت فريضه قامت را ذكر كرده‏اند بنا بر طريقه ايشان نماز نافله عصر را در قدم سيم مى‏كنند و نماز عصر را در قدم هشتم و اين بسيار بعيد است مگر آن كه نافله عصر را از ظهر حساب كنند چنانكه بعضى از روايات دلالت بر آن دارد و محتمل است كه اخبار قامت محمول بر تقيه باشد چنانكه از چند حديث ظاهر مى‏شود كه حضرت مى‏فرمايند كه قامت ذراع است در كتاب على (صلوات اللَّه عليه) و نسبت بكتاب على نمى‏دهند غالبا مگر در جائى كه خلاف آن نزد عامه مشهور باشد و در صحاح ستّه مدار بر احاديث يك قامت و دو قامتست و اللَّه تعالى يعلم.

(و قال ابو جعفر (صلوات اللَّه عليه) لأبي بصير ما خدعوك فيه من شى‏ء فلا يخدعونك فى العصر صلّها و الشّمس بيضاء نقيّة فانّ رسول اللَّه (صلّى الله عليه وآله وسلّم) قال الموتور اهله و ماله من ضيّع صلاة العصر قيل و ما الموتور اهله و ماله قال لا يكون له اهل و لا مال فى الجنّة قيل و ما تضييعها قال يدعها و اللَّه حتّى تصفّر او تغيب الشّمس)(1)

به اسانيد صحيحه و موثقه و قويه منقولست كه حضرت امام محمد باقر (صلوات اللَّه عليه) به ابو بصير فرمودند كه اى ابو بصير اگر سنيان ترا فريب دهند در بعضى از مسائل مى‏بايد كه فريب ايشان نخورى در نماز عصر چون اكثر ايشان تاخير مى‏كردند و الحال نيز مى‏كنند به متابعت ابو حنفيه نماز عصر را بگذار در وقتى كه آفتاب نورش به سفيدى مايل باشد و پاكيزه باشد و مايل به زردى نشده باشد چون وقتى كه آفتاب قريب به غروب مى‏شود و كره بخار بيشتر حايل مى‏شود ميل به زردى مى‏كند و تقريبا تا دو نيزه مانده به غروب چنين مى‏شود و وجه فريب‏