لوامع صاحبقرانی جلد 3

(صلوات اللَّه عليه) كه فرمودند كه وقت نماز صبح از وقت ظهور صبح است تا آن كه روشن شود و امثال اين خبر محمول است بر وقت فضيلت چون در اخبار بسيار وارد شده است كه وقت صبح ممتدّ است تا طلوع آفتاب.

مثل خبر كالصحيح زراره از حضرت امام محمد باقر (صلوات اللَّه عليه) كه فرمودند كه وقت نماز صبح از طلوع صبح است تا طلوع شمس بلكه اگر يك ركعت را دريابد پيش از طلوع آفتاب صحيح است و ادا است.

و چنانكه در خبر كالصحيح از حضرت امير المؤمنين (صلوات اللَّه عليه) وارد شده است كه فرمودند كه هر كه يك ركعت نماز را دريابد پيش از طلوع آفتاب صبح را تمام دريافته است.

و در حديث موثق كالصحيح عمار از حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) منقولست كه فرمودند كه اگر يك ركعت نماز صبح را دريابد و آفتاب طالع شود بايد كه تمام كند و نمازش صحيح است و خلافى در اين مسأله ميان خاصه و عامه نيست و ليكن خلافست در آن كه همه اداء است يا همه قضاست يا يك ركعت ادا است و باقى قضا و ظاهر اين دو خبر خصوصا خبر اوّل مذهب اول است و احوط آنست كه نيت اداء و قضا نكند.

(و من صلّى الغداة فى اوّل وقتها اثبتت له مرّتين اثبتتها ملائكة اللّيل و ملائكة النّهار و من صلّاها فى اخر وقتها اثبتت له مرّة واحدة قال اللَّه عزّ و جلّ وَ قُرْآنَ الْفَجْرِ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ كانَ مَشْهُوداً يعنى انّه تشهدها ملائكة اللّيل و ملائكة النهار)(1)

و كسى كه نماز صبح را در اول وقتش به جا آورد در نامه عملش دو مرتبه مى‏نويسند فرشتگان شب در آخر نامه عمل او مى‏نويسند و فرشتگان روز در اول نامه عملش مى‏نويسند و كسى كه نماز صبح را در آخر وقت به جا آورد يعنى بعد از روشن شدن بر مذهب مشهور و