لوامع صاحبقرانی جلد 3

عمل به گمان مى‏توان كرد و اكثر علما قايلند به آن كه در وقت يقين مى‏بايد زيرا كه تا يقين بدخول وقت نشود يقين ندارد در تكليف و ازو قصد وجوب نمى‏تواند كرد.

و در حديث موثق كالصحيح از حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) وارد شده است كه فرمودند كه اگر نماز ظهر را در وقت عصر بكنم نزد من محبوب‏تر است از آن كه پيش از زوال بكنم زيرا كه اگر پيش از زوال كنم محسوب نيست و اگر در وقت عصر كنم محسوبست از جهت من.

و هم چنين در خبر كالصحيح نيز از آن حضرت وارد است و در احاديث صحيحه و كالصحيحه وارد است كه نمازى كه پيش از وقت كرده شود و باطل است و قضا مى‏بايد كرد و اعاده مى‏بايد كرد اگر وقت باقى باشد و بعضى عمل بظن كرده‏اند در جواز نماز و اگر ظاهر شود كه پيشتر از وقت كرده است همه قايلند بوجوب اعاده و قضا مگر آن كه بعضى از آن در وقت واقع شود و لفظ محبوبتر اشعارى دارد به آن كه با ظن نماز مى‏توان كرد و ليكن بهتر صبر است و هم چنين احاديث آينده در خواندن خروس و احوط آنست كه تا علم بدخول وقت حاصل نشود نماز نكند مگر آن كه خوف فوات وقت داشته باشد مثل نماز صبح در شب ماه و ابر كه در اين صورت بظن غالب نماز مى‏تواند كرد.

(و روى ابو عبد اللَّه الفرّاء عن الصّادق (صلوات اللَّه عليه) انّه قال له رجل من اصحابنا انّه ربّما اشتبه علينا الوقت فى يوم غيم فقال تعرف هذه الطّيور الّتى تكون عندكم بالعراق يقال لها الدّيوك فقال نعم قال اذا ارتفعت اصواتها و تجاوبت فعند ذلك فصلّ)(1)

و بسند صحيح از ابن ابى عمير منقولست از ابو عبد اللَّه پوستين فروش يا پوستين دوز و مظنون اين شكسته آنست كه سليم فرّا است و او ثقه است و بنا بر اين حديث صحيح است‏