لوامع صاحبقرانی جلد 3

يا آن كه هر گاه از ابن ابى عمير صحيح است صحيح است با آن كه كلينى و صدوق حكم به صحت آن كرده‏اند و او از حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) روايت كرده است كه شخصى از شيعيان از آن حضرت سؤال كرد كه بسيار است كه وقت نماز مشتبه مى‏شود بر ما در روز ابر پس حضرت فرمودند كه مى‏شناسى اين مرغانى را كه نزد شما مى‏باشد در عراق و آن را خروس مى‏نامند پس آن شخص گفت بلى فرمودند كه هر گاه آوازهاى خروسان بلند شود و جواب يكديگر گويند يعنى همه به فرياد آيند در آن وقت نماز كن و ظاهرا مراد اين باشد كه خروس در روز سه مرتبه مى‏خواند يكى در وقت چاشت و ديگر قريب بظهر و سيم بعد از ظهر و مراد حضرت خواندن سيم باشد كه در آن وقت بى‏دغدغه ظهر شده است غالبا و دور نيست كه در چنين صورتى در روز ابر عمل به آن توان كرد.

(و روى الحسين بن المختار عنه (صلوات اللَّه عليه) انّه قال انّي مؤذّن فاذا كان يوم غيم لم اعرف الوقت فقال اذا صاح الدّيك ثلاثة اصوات ولاء فقد زالت الشّمس و دخل وقت الصّلاة)(1)

و بسند صحيح از حماد بن عيسى از حسين موثق منقولست و كلينى و شيخ همين روايت را نقل كرده‏اند از حسين از شخصى كه او گفت كه من عرض نمودم به خدمت حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) و ظاهر در اين كتاب عن رجل بوده است و از نساخ افتاده است اگر چه محتمل است كه حسين أولا از آن شخص شنيده باشد و بعد از آن خود نيز به خدمت آن حضرت رسيده پرسيده باشد و ليكن بسيار بعيد است چون نقل نكرده‏اند كه حسين مؤذّن باشد بلكه كلاه فروش بوده است و على اى حال عرض نمودم كه من مؤذنم و چون روز ابر مى‏شود وقت را نمى‏شناسم پس حضرت فرمودند كه هر گاه خروس سه مرتبه پى در پى بخواند