لوامع صاحبقرانی جلد 3

عمّى زيد به لأجاره اللَّه تعالى سنة ذاك موضع بيت ادريس الذي كان يخيط فيه و هو الموضع الّذى خرج منه ابراهيم عليه السّلم إلى العمالقة و هو الموضع الّذى خرج منه داود إلى جالوت و تحته صخرة خضراء فيها صورة وجه كلّ نبىّ خلقه اللَّه عزّ و جلّ و تحته اخذت طينة كلّ نبىّ و هو موضع الرّاكب فقيل له و ما الرّاكب قال الخضر (عليه السلام))(1)

و اما مسجد سهله كه در كوفه قريب است بمسجد اعظم پس بتحقيق كه حضرت صادق (صلوات اللَّه عليه) فرمودند كه اگر عمم زيد پناه به آن مسجد مى‏برد در وقت خروج بانكه داخل آن مسجد مى‏شد و استغاثه مى‏كرد بجناب اقدس الهى حق سبحانه و تعالى اقلا او را يك سال در پناه خود در مى‏آورد و در اين يك سال بسيارى از آن كفار را به جهنّم مى‏فرستاد و آن مسجد جائى است كه خانه ادريس در آنجا بوده است و در آنجا خياطى مى‏كرده چون خياطى را آن حضرت بدر آورد و آن موضعى است كه حضرت ابراهيم از آنجا روانه شد بسوى عمالقه و ظاهرا مراد از ايشان ابتاع نمرود باشد كه رفت و فتح كرد در لشكر كشى كه نمرود كرد و حق سبحانه و تعالى پشه را بر ايشان گماشت تا همه را هلاك كرد و ممكن است كه مراد از عمالقه فراعنه مصر باشد و مسجد سهله موضعى است كه داود از آنجا متوجه جالوت شد و فتح عظيم واقع شده و در زير مسجد سنگ سبزى است كه در آنجا منقوش است صورت هر پيغمبرى كه حق سبحانه و تعالى آفريده است و از زير اين مسجد برداشته‏اند طينت هر پيغمبرى را و اين مسجد جاى سواره است پرسيدند از آن حضرت كه سواره كيست حضرت فرمودند كه خضر است كه هميشه در اطراف عالم مى‏گردد به طى الارض و محل قرارش اين مسجد است و بر اين مضمون احاديث بسيار وارد شده است.