لوامع صاحبقرانی جلد 3

بعضى از آن بعضى ديگر را مطهّر است و ظاهرش آنست كه خاك پاكى كه بر خاك نجس اندازد پاك مى‏شود و صريح اين احاديث نيز دلالت بر آن مى‏كند مثل صحيحه حلبى كه خواهد آمد بلفظ تطهير و صحيحه عبد اللَّه بن سنان كه حضرت (صلّى الله عليه وآله وسلّم) فرمودند كه هر گاه خواهى بيت الخلا را مسجد كنى آن مقدار خاك بر او بريز كه نجاسات مخفى شود پس بتحقيق كه آن را مطهّر است إن شاء اللَّه.

و در حديث كالصحيح مسعده كه آن حضرت (صلوات اللَّه عليه) فرمودند كه هر گاه آن قدر خاك بريزند كه نجاسات را به پوشاند و بوى آن زايل شود باكى نيست كه مسجد بسازند زيرا كه خاك تطهير آن مى‏دهد و سنت بر اين جارى شده است.

و در حديث كالصحيح ديگر از آن حضرت (صلوات اللَّه عليه) وارد شده است در اين سؤال كه هر گاه آن مقدار خاك بريزند كه به پوشاند نجاسات را پس آن أشد تطهيرا است.

و در حديث كالصحيح ديگر از آن حضرت (صلوات اللَّه عليه) منقولست كه باكى نيست كه بيت الخلا را مسجد كنند و اگر اين خاك مطهر نباشد نيز ضرر ندارد بنا بر آن كه الحال علم نداريم كه از خاك نجس چيزى مانده است يا آن كه هر گاه مسجد كنند بعد از آن نمى‏بايد آن را نجس كردن آن چه پيشتر نجس شده باشد ضرر ندارد چنانكه شيخ تسترى طاب ثراه مى‏فرمودند و ظاهر احاديث بسيار اينست كه همين كافى است كه خاك نجس را بحسب ظن خود بر دارد و اين دقتها وسواس است و اگر راه وسواس باز شود گوشت نمى‏توان خورد زيرا كه چربى گوشت در دكان قصاب بى‏دغدغه نجس مى‏شود و چربى بمنزله آب مضافست كه قابل تطهير نيست مثل روغن و قطع نظر از چربى گوشت دستى كه بر آن مى‏مالند كه ازاله نجاست آن كند دست چرب مى‏شود و تا چربى دارد نه چربى قابل تطهير است و نه دست به اعتبار حايل بودن چربى از رسيدن آب‏