لوامع صاحبقرانی جلد 3

باشد از آن كسانى كه از برابر آن حضرت گذرند.

و در حديث صحيح از حضرت امام ابى الحسن على بن موسى الرضا (صلوات اللَّه عليهما) منقولست كه اگر شخصى نماز كند مى‏بايد كه در برابر خاك را جمع كند كه بلند شود و يا خطى در برابرش بكشد كه ستره او باشد.

و سكونى از حضرت سيّد المرسلين (صلّى الله عليه وآله وسلّم) روايت كرده است كه فرمودند كه هر گاه شخصى در صحرايى نماز گذارد پس در برابر خود بگذارد پالان شتر را كه پشت پالان برابر او باشد پس اگر پالان نباشد سنگى و الا تيرى را نصب كند و اگر بهم نرسد خطى بكشد.

و در حديث موثق كالصحيح از حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) منقولست كه حضرت سيّد المرسلين (صلّى الله عليه وآله وسلّم) كلاهى را در برابر خود مى‏گذاشتند و نماز مى‏كردند و غير اينها را اخبار ديگر بسيار است.

و در حديث كالصحيح از محمد بن مسلم منقولست كه ابو حنيفه به خدمت حضرت امام جعفر صادق (صلوات اللَّه عليه) آمد و عرض نمود كه ديدم فرزند شما موسى را كه نماز مى‏كرد و مردمان از برابر او مى‏گذشتند و او ايشان را منع نمى‏كرد چون نزد عامه منع مى‏كنند و تا كشتن جايز مى‏دانند و فيه ما فيه يعنى در فعل فرزند شما بحثى هست كه بر همه كس ظاهر است يا آن كه شما او را نايب خود كرده‏ايد كه بعد از شما امام باشد و امام ترك اولى نمى‏كند در صغر و كبر حضرت فرمودند كه موسى را بطلبيد چون حاضر شد حضرت فرمودند كه ابو حنيفه بر تو بحثى دارد كه نماز مى‏كردى و مردمان از برابرت مى‏گذشتند و منع ايشان نكردى يا ستره نداشتى كه سبب منع باشد چرا كه اگر ستره باشد بمنزله حايل است و ضرر ندارد حضرت امام موسى (صلوات اللَّه عليه) فرمودند كه آن كسى را كه من عبادت او مى‏كردم بمن نزديكتر از مردمان بود چنانكه حق‏